6 येशूजी चमैंने बिइ, “ङए ल्हागिर ठिक त्हे तोगो समा आखइमुँ, दिलेया क्हेमैंए ल्हागिरि खोंयों बिलै या छ्याँबन् मुँ।
क्हि राब्मुँ धै सियोनाए फिर ल्हयो खब्मुँ; सियोनाए फिर ल्हयो खबै त्हे तोगोन् ग; तौदिबै त्हे फेखइमुँ।
खीजी चमैंने बिइ, “सहरर म्हि घ्रि ङाँर ह्यासि चने बिद्, गुरुजी बिइमुँ, ‘ङए ल्हागिर तोक्दिबै त्हे तखइमुँ। छतसि ङए चेलामैंने बालु ङ क्हिए धिंर दुःखने फ्रेबै चाड म्हाँदिदा ङ्हाँइमुँ,’ बिद्।” बिसि कुल्मिंइ।
खीजी चु ह्युल पिसि परमेश्वर आबा ङाँर ह्याबै त्हे तखइमुँ बिसि दुःखने फ्रेबै चाडए ओंसोंन् येशूजी था सेल। खीजी ह्युलर मुँबै ह्रोंसए चेलामैंने खोंयोंइ म्हाँया लरिमल, धै लिउँइँ समन् चमैंने म्हाँया लरिइ।
चु ताँ बिल् खाँबै लिउँइँ येशूजी स्वर्गउँइँ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ आबा, क्जिजी तोक्दिबै त्हे तखइमुँ। च्हइ क्हिए थेबै मान उँइँमिंरिगे बिसि च्हए थेबै मान तल् पिंन्।
येशूजी चने बिइ, “ङइ तो लल् त्हुम् बिसि क्हिइ ङने बिल् आत्हु। तलेबिस्याँ ङए के लबै त्हे अझै आतइमुँ।”
चु ताँ थेसि चर्बै म्हिमैंइ खीलाइ क्हाबर होंइ। दिलेया खाबज्यै खीए फिर यो झोंल् आखाँ। तलेबिस्याँ खीए सिबै त्हे अझै आतल।
क्हेमैं चाड म्हाँदिबर ह्याद्। ङ चु चाड म्हाँदिबर आह्या, तलेबिस्याँ ङए त्हे अझै आतइमुँ।”
चु ताँमैं येशूजी मन्दिरर मुइ झोंबै बाकस ङाँर क्हुँसि बिब् ग। दिलेया खाबज्यै या खीलाइ आक्हा। तलेबिस्याँ खीए सिबै त्हे अझै आतल।
खीजी चमैंने बिइ, “परमेश्वर आबाजी ह्रोंसए हगउँइँले तोक्दिबै त्हे खीजीन् सेमुँ, क्हेमैंइ सेल् आत्हु।