40 येशूजी बिबै ताँ थेसि को-कोइ म्हिमैंइ बिइ, “क्ह्रोंसेंन खिम् युल् त्हुबै अगमबक्ता मुँन।”
येशूने मुँबै हुलइ बिइ, “चु गालील ह्युलर्बै नासरतउँइँले खबै अगमबक्ता येशू ग।”
चमैंइ चने ङ्योएइ, “छ बिस्याँ क्हि खाब् जा? क्हि एलिया वा?” यूहन्नाइ बिइ, “ङ आङिं।” च्हमा चमैंइ ङ्योएइ, “क्हि च अगमबक्ता वा?” चइ बिइ, “ङ आङिं।”
च च्हमिरिइ खीने बिइ, “अँ, क्हि अगमबक्ता मुँन बिब ङइ था सेइ।
खीजी लबै छाबै औदिबै चिनु म्रोंसि च म्हिमैंइ “ह्युलर युल् त्हुबै अगमबक्ता क्ह्रोंसेंन चुन् मुँन,” बिइ।
म्हि हुलए न्होंरि खीए बारेर खें-खेंमैंन् ताँ लरिल। कोइ म्हिमैंइ “खी छ्याँबै म्हि ग बिमल,” कोइ “आङिं, चम् म्हिमैंने स्योर तेइ मत्त्रे प्रइमुँ बिमल।”
[पावलइ चु ताँ बिबै लिउँइँ, यहूदीमैं खें-खेंमैंन् आक्ह्रिसि ठटा ठुटु तसि ह्याइ।]