32 चर्बै म्हि हुलइ खीए बारेर ताँमैं लरिब फरिसीमैंइ थेइ। छतसि ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो फरिसीमैंइ मन्दिर रुँबै सिपाइमैं खीलाइ क्हाबर कुलइ।
दिलेया फरिसीमैं बैरु त्होंसि येशूलाइ खैले सैब् ङ्हे बिसि खीए बिरोधर मत लइ।
“धिक्कार मुँ, शास्त्रिमैं नेरो फरिसीमैं, क्हेमैं फिब्लो पार्दिब्मैं! स्वर्गर्बै ग्याल्सर होंल् म्हैबै म्हिमैंलाइ क्हेमैंइ म्रा तोरवाम्। क्हेमैं ह्रोंसै या आहों, होंल् म्हैब्मैंलाज्यै या होंल् आपिं।
पत्रुस या दे ह्रेंगोले येशूए लिलि ख्रो पिंबै खेगि क्रथेए धिंर्बै ह्यु समा ह्याइ। धै “लिउँइँ तो तमगे” बिसि ङ्ह्योबर न्होंर होंसि पालेमैंने बालु क्हुँइ।
दिलेया चमैंए न्होंर्बै को-कोइ बिस्याँ फरिसीमैं ङाँर ह्यासि येशूजी लबै केमैं बिमिंइ।
छतमा फरिसीमैंइ खेंमैंए न्होंर “ङ्ह्योत्ति! कहेमैंइ तोइ लल् खाँरिब् आरे। म्रोंइँमुँ वा, ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैं चए लिलि ल्हैदिल् खाँइ बिबर होंइ।”
च त्हेर्न यहूदाइ रोमी सिपाइमैं ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो फरिसीमैंइ कुल्मिंबै मन्दिर रुँबै म्हिमैं च बगैंचार बत्ति नेरो प्हरे-क्होजमैं छेसि मेंदों म्रोसि चर फेखइ।
चु ताँ थेसि चर्बै म्हिमैंइ खीलाइ क्हाबर होंइ। दिलेया खाबज्यै खीए फिर यो झोंल् आखाँ। तलेबिस्याँ खीए सिबै त्हे अझै आतल।
चु ताँ थेसि कप्तान नेरो चए सिपाइमैं ह्यासि चमैंलाइ क्हासि खैच्हिजी आलल्ले छेनाले पखइ, तलेबिस्याँ म्हिमैंइ खेंमैं युँमाइ प्रिंम् उ ङ्हाँसि चमैं ङ्हिंयाँइ।