12 म्हि हुलए न्होंरि खीए बारेर खें-खेंमैंन् ताँ लरिल। कोइ म्हिमैंइ “खी छ्याँबै म्हि ग बिमल,” कोइ “आङिं, चम् म्हिमैंने स्योर तेइ मत्त्रे प्रइमुँ बिमल।”
दिलेया चेला ह्रोंसए गुरु धोंब धै केब्छैं ह्रोंसए क्ल्हे धोंब तल् खाँस्याँ सैं तोंल् त्हुम्। म्हिमैंइ धिंर्बै क्ल्हेनेन् बालजिबुल बिसि मिं थेंम् बिस्याँ खीए परवामैंने झन् खै बिलै?
छतसि चमैंइ येशूलाइ क्हाल् म्हैइ, दिलेया चमैं म्हिए हुल म्रोंसि ङ्हिंइ। तलेबिस्याँ म्हिमैंइ “येशू अगमबक्ता ग,” बिसि मैंमल।
चमैंइ पिलातसने बिइ, “ओ चिब, च स्योर्गुइ सोगों मुँमा ‘ङ सियालेया सोंरोंर धबै सोगों तसि खब्मुँ’ बिल। चइ बिबै ताँ ङिइ चिरिइमुँ।
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ ङने तले स्वाब बिमुँ? परमेश्वर बाहेक अरू खाबै या स्वाब आरे।
छतब् म्रोंसि “क्ह्रोंसेंन चु म्हि धर्मि मुँन!” बिदै रोमी कप्तानइ परमेश्वरए मिं क्वेइ।
योसेफ मिं मुँबै म्हि घ्रि स्वाब नेरो धर्मि म्हि मुँल। च थेबै म्हि च्होंर्बै चिब मुँल।
छ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर मुँबै छ्याँबै सैमैंउँइँले छयाँबै ताँमैं पोंम्, धै आछ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर मुँबै आछ्याँबै सैंउँइँले आछ्याँबै ताँमैंन् पोंम्। तलेबिस्याँ सैंर तो मुँ चन् म्हिए सुँउँइँले त्होंम्।”
छाबै के म्रोंसि ताँन् म्हिमैं बेल्ले ङ्हिंयाँइ, धै “परमेश्वर बेल्ले थेब नेरो छ्याँब् मुँन! ङ्योए म्हाँजोर थेबै अगमबक्ता युइमुँ! खी ह्रोंसए म्हिमैं जोगेमिंबर युइमुँ,” बिइ।
खीजी लबै छाबै औदिबै चिनु म्रोंसि च म्हिमैंइ “ह्युलर युल् त्हुबै अगमबक्ता क्ह्रोंसेंन चुन् मुँन,” बिइ।
चर्बै म्हि हुलइ खीए बारेर ताँमैं लरिब फरिसीमैंइ थेइ। छतसि ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो फरिसीमैंइ मन्दिर रुँबै सिपाइमैं खीलाइ क्हाबर कुलइ।
छबिमा फरिसीमैंइ चमैंने बिइ, “क्हेमैं या चइ लुवाइ उ तो जा?
चमैंइ चने बिइ, “क्हि या गालीलथें वा? परमेश्वरए छ्वे म्हैसि छेनाले खेद्। गालीलउँइँले अगमबक्ता आख बिसि क्हिइ सेब्मुँ।”
फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ बिइ, “च परमेश्वरउँइँले युबै म्हि आङिं, तलेबिस्याँ चइ प्रिबै त्हिंइ आम्हाँदि।” दिलेया अरूमैंइ बिइ, “चु पापि म्हि मुँस्याँ, चुइ छाबै औदिबै चिनुमैं खैले लल् खाँइ?” चु ताँइ लमा चमैं न्होंरि आक्ह्रि।
तलेबिस्याँ बारनाबास पबित्र प्ल्हजी प्लिंब नेरो प्रभुए फिर बेल्ले थेबै बिश्वास लबै छ्याँबै म्हि मुँल। छतमा ल्हें म्हिइ प्रभुए फिर बिश्वास लइ।
ठिक के लबै म्हिए ल्हागिर बेल्ले गारोले को-कोइ सिलै, छ्याँबै के लबै म्हिए ल्हागिरै या को-कोइ सिबै आँट ललै।
तो के ललेया कचकच आलल्ले आप्होंनले लल् त्हुबै के लदै ह्याद्।