9 “ओ गुरु, चुर फ्रेंसि घ्रिने झउए क्हें ङ्हबो नेरो ताँग ङ्हिं मुँ। दिलेया च्हौ ल्हें म्हिए ल्हागिर च्हगइ योम् रो वा?”
क्हिए साँदमैंर खीजी प्होंगि तल् आपिं; धै ताँन् भन्दा छ्याँबै गउँ क्हिलाइ पिंमुँ।
“परमेश्वरजी क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर चबै सैमैं पिंल् खाँम्मा?” बिसि चमैंइ परमेश्वरए बिरोधर पोंइ।
चमैंइ घरिघरि खीए जाँच लइ, धै इस्राएलए बेल्ले थेबै परमेश्वरलाइ चमैंइ ह्रिस खल् लइ।
दिलेया ङइ इस्राएलीमैंलाइ ताँन् भन्दा छ्याँबै गहुँ चल् पिंमल, धै पारार्बै खुदुइ क्हेमैंलाइ म्रेंल् पिंमल।”
छबिमा चमैंइ खीने बिइ, “ङिने बालु क्हें ङ्हबो नेरो ताँग ङ्हिं मत्त्रे मुँ।”
क्हेमैंइ अझै आक्होइमुँ वा? हजार ङ्ह म्हिमैंलाइ क्हें ङ्हबो चुमिंब म्लेह्याइ वा? क्हेमैंइ कति ट्हलो क्हें लुँठे खुल?
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंने कति पो क्हें मुँ? ह्यासि ङ्योद्।” ङ्ह्योबै लिउँइँ चमैं खसि येशूने “क्हें ङ्हपो नेरो ताँग ङ्हिं मुँनमैं,” बिइ।
ङइ क्हें ङ्हपोइ हजार ङ्ह म्हिमैंलाइ म्रेंन्ले चल् पिंमा क्हेमैंइ ङैबै क्हें लुँठेमैं खुमा कति ट्हलो प्लिंल?” च चेलामैंइ येशूने बिइ, “च्युसे ङ्हिं ट्हलो।”
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइन चमैं चल् पिंन्।” छबिमा चेलामैंइ बिइ, “ङिने बालु चबै सै ल्हें आरे। क्हें ङ्हबो नेरो ताँग ङ्हिं मत्त्रे मुँ। आतस्याँ ङि ह्यासि चुमैंए ल्हागिर चबै सै किंसि पल् त्हुलै।”
मार्थाइ येशूने बिइ, “प्रभु, क्हि चुर्न मुँस्याँ ङए अलि आसिमल।
झाइले मरियम येशू मुँबै क्ल्ह्योर फेनेसि खीलाइ म्रोंमा खीए प्हलेर फ्योसि “ओ प्रभु, क्हि चुर मुँस्याँ ङए अलि आसिमल,” बिइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ भर्खर क्हाबै च्हौदे ताँग पउदि।”
येशूजी क्हें छेखसि चमैंलाइ पिंइ, छलेन ताँगै या पिंइ।
झाइले चमैं तालए छेउर तमा मि राबार ताँग नेरो क्हें थेंब म्रोंइ।
झाइले येशूजी च क्हें किंसि परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंइ, धै क्हुँबै म्हिमैं चुमिंइ। छलेन ताँगै या चुमिंइ। चमैंइ म्रेंन्ले चइ।
फिलिपइ खीने बिइ, “च्हौ ल्हें म्हिमैंलाइ च्युगु च्युगु पिंना बिलेया ङ्हिब्ब्रा चाँदिए मुइइ क्हें किंलेया योरिब् आरे।”
तलेबिस्याँ ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी ङ्योए फिर कति थेबै दयाम्हाँया लइमुँ बिब क्हेमैंइ सेइमुँ। येशू ख्रीष्टने तोन्दोंरि सै मुँलेया क्हेमैंए ल्हागिर ङ्हाँदु तइ। तलेबिस्याँ खीए ङ्हाँदुउँइँले क्हेमैं प्लब् तरिगे बिब खीए सैं मुँल।
झाइले सो प्ह्याबै सैमैंए म्हाँजोउँइँले कै घ्रि धों तब ङइ थेइ। चइ बिइ, “तिगेंर्बै नों सै गहुँ किंस्याँ ङ्हिंम्ना, जौ किंस्याँ ट्हुम्ना पिंन्, दिलेया जैतुनए छ्युगु नेरो अँगुरए प्हा बिस्याँ जोगेसि थेंन्।”