60 चु ताँ थेसि येशूए चेलामैं न्होंर्बै ल्हेइ बिइ, “चु ताँ बेल्ले गारो मुँ। खाबइ चु ताँ थेल् खाँमुँ?”
चु ताँ या बिद्, ङए ताँ क्वेंसि तोइ संका आलबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ।”
येशू नेरो खीए चेलामैं या च ब्ह्यार हुइल।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च त्हे खसिन् मुँ, च त्हे तोगोन् ग। सियाब्मैंइ परमेश्वरए च्हए कै थेब्मुँ, धै च्हए कै थेब्मैं सोल् योंब्मुँ।
“चु म्हिजी खैले ह्रोंसए ज्यु ङ्यो चबर पिंल् खाँम्?” बिसि यहूदीमैं खें-खेंमैंए न्होंरि ताँ लबर होंइ।
दिलेया क्हेमैंए न्होंरि कतिइ ङए ताँमैं आक्वें।” (खीए फिर बिश्वास आलब्मैं नेरो खीलाइ धोका पिंसि क्हाल् पिंबै म्हि येशूजी ओंसों ओंनोंन् ङो सेल।)
च लिउँइँ येशूए चेलामैं न्होंर्बै ल्हें चेलामैं बिश्वास लब् पिसि खीने प्रब पिवाइ।
छतसि येशूए अलिमैंइ येशूने बिइ, “क्हिजी लरिबै केमैं क्हिए चेलामैंइ म्रोंरिगे। छतसि चु क्ल्ह्यो पिसि क्हि यहूदीया ह्युलर ह्याद्।
येशूजी खीए फिर बिश्वास लबै यहूदीमैंने बिइ, “क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँ ङिंस्याँ क्हेमैं ङए क्ह्रोंसेंन्बै चेलामैं तब्मुँ।
ङइ बिबै ताँमैं क्हेमैंइ तले आक्हो? तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँमैं थेल् आखाँ।
चु ताँए बारेर ङिइ क्हेमैंने बिल् त्हुबै ताँमैं ल्हें मुँ, दिलेया क्होमिंब गारो मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ छेनाले थेबै सैं आल।
पावलइ चु ताँए बारेर खीए ताँन् प्ह्रिछ्यारि छले प्ह्रिइमुँ। प्ह्रिछ्यार मुँबै को-कोइ ताँमैं क्होब गारो मुँ। छतसि दे आखेब्मैं नेरो क्होबै सैं आलब्मैंइ चु ताँलाज्यै अरू छ्वेर्बै ताँमैं धोंलेन् लिग्याँने उग्याँ लवाम्। धै चमैंइ ह्रोंसए फिर्न नास पखम्।