45 ‘ताँन् म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् लोमिंब्मुँ,’ बिसि अगमबक्तामैंइ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिथेंइँमुँ। धै परमेश्वर आबाजी बिबै ताँ थेब्मैं नेरो लोब्मैं ङ ङाँर खम्।
येशूजी धबै बिइ, “ङए आबाजी तोन्दोंरि सै ङने पिंइमुँ। परमेश्वर आबाजी बाहेक अरू खाबज्यै परमेश्वरए च्हलाइ ङो आसे। छलेन च्ह बाहेक खाबज्यै परमेश्वर आबालाइ ङो आसे। ‘परमेश्वर आबा ङो सेरिगे’ बिसि च्हजी तेंमिंब्मैंइ मत्त्रे परमेश्वर आबा ङो सेमुँ।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
स्योंमा यशैया अगमबक्ताइ प्ह्रिब् धोंलेन् तखइमुँ: “ङ्ह्योद्, क्हिए घ्याँ तयार लमिंरिगे बिसि क्हि भन्दा ओंसों ङइ ङए स्यार्बो कुल्मिंम्।
खीजी चु ताँ स्योंम् ओंनोंन् ह्रोंसए पबित्र अगमबक्ताए सुँउँइँले पोंल।
च लिउँइँ येशूजी ह्रोंसए च्युसे ङ्हिं चेलामैं तिराइ बोसि बिइ, “तारे ङ्यो यरूशलेम सहरउइ ह्याइन मुँ। म्हिए च्हए बारेर अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँन् ताँ पूरा तब्मुँ।
ङए क्युमैंइ ङए कै थेम्, ङइ चमैंलाइ ङो सेम्। छतसि चमैं ङए लिलि खम्।
ङए आबाजी ङने पिंब्मैं ताँन् ङ ङाँर खब्मुँ, धै ङ ङाँर खब्मैंलाइ ङइ खैलसे या पिरिब् आरे।
येशूजी धबै बिइ, “छतसि ङए आबाजी ङ ङाँर खबै सैं आपिंस्याँ खाबै या ङ ङाँर खल् आखाँ,” बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने बिल।
छतसि न्ह क्रों मि क्रों तद्, आस्याँ अगमबक्तामैंए कितबर प्ह्रिबै नास तबै ताँमैं क्हेमैंए फिर्न खब्मुँ:
छतसि परमेश्वर चमैंउँइँले एसि, ‘चमैंइ मुसारा, त्हियाँ, लयाँ नेरो ग्रहा-नक्षत्रमैं फ्योरिगे’ बिसि पिवाइ। चुए बारेर अगमबक्ताइ ओंसोंन् प्ह्रिइमुँ, ओ इस्राएलीमैं! क्हेमैइ प्लिच्यु बर्ष समा क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर ङए ल्हागिर खेदोए ख्रो नेरो भेटिमैं पिंल् वा?
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा थेबै मान मुँबै परमेश्वरजी खीए बारेर अझै क्हेमैंइ छेनाले क्होबै ल्हागिर खीए ज्ञान बुद्धि नेरो पबित्र प्ल्ह पिंरिगे बिसे या ङइ क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लइन मुँ।
ङ्यो येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनइ छाबन् सैं मैंल् त्हुम्। दिलेया क्हेमैं न्होंरि को-कोइ स्योबन् सैं मैंस्याँ परमेश्वरजी च ताँ या क्हेमैंलाइ क्होमिंब्मुँ।
अलि-अङाँमैं न्होंरि लल् त्हुबै म्हाँयाए बारेर खाबज्यै क्हेमैंलाइ प्ह्रिल् आत्हु, तलेबिस्याँ घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लरिगे बिसि परमेश्वरजीन् क्हेमैंने लोमिंइमुँ।
“चु त्हिंइ लिउँइँ चमैंने फैबै ङए बाछा चुन् ग, ङइ चमैंए खोंर ङए ठिम थेंमिंब्मुँ, धै चमैंए सैंर ङए ठिम प्ह्रिमिंब्मुँ।”
दिलेया ख्रीष्टजी ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंलाइ प्लिंमिंइमुँ, छतसि क्हेमैंलाइ अरू लोमिंबै म्हि आचैदि। ताँन् सैए बारेर खीए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ लोमिंम्, खीजी लोमिंबै ताँ क्ह्रोंसेंन्बै ग, स्योर आङिं। छतसि पबित्र प्ल्हजी लोमिंबै ताँमैं ङिंनु, धै छ्ह तिगोंन् ख्रीष्टनेन् घ्रिन् तसि प्रद्।