44 ङ कुल्मिंबै आबाजी ङ ङाँर खबै सैं आपिंइ बिस्याँ खाबै या ङ ङाँर खल् आखाँ। दिलेया ङ ङाँर खब्मैंलाइन ङइ आखिरि त्हिंइर सोगों लमिंब्मुँ।
ओ प्हुरिए सन्तानमैं! क्हेमैंन् दुष्ट मुँसेरो खैले छ्याँबै ताँ पोंल् खाँमुँ? तलेबिस्याँ सैंर प्लिंबै ताँमैंन् सुँउँइँले पोंम्।
येशूजी चने बिइ, “ओ, योनाए च्ह सिमोन, क्ह्रोसेंन क्हिइ आशिक योंइमुँ! तलेबिस्याँ छाबै ताँ क्हिइ म्हिउँइँले था सेब आङिं, दिलेया स्वर्गर मुँबै ङए आबाजी क्हिलाइ सेल् पिंब् ग।
झाइले ङलाइ कैंडो क्वेवामा ङइ ताँन् म्हिमैं ङ ङाँइन चैंब्मुँ।”
क्हेमैं न्होंरि घ्रि-घ्रिइ ह्रोंसलाइन थेब लरिगे ङ्हाँमुँ, दिलेया घ्रि मत्त्रे मुँबै परमेश्वरउँइँले योंबै मान आम्है। छ तसेरो क्हेमैंइ ङए फिर खैले बिश्वास लल् खाँमुँ?
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं न्होंर गनगन आलरिद्।
‘ताँन् म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् लोमिंब्मुँ,’ बिसि अगमबक्तामैंइ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिथेंइँमुँ। धै परमेश्वर आबाजी बिबै ताँ थेब्मैं नेरो लोब्मैं ङ ङाँर खम्।
येशूजी धबै बिइ, “छतसि ङए आबाजी ङ ङाँर खबै सैं आपिंस्याँ खाबै या ङ ङाँर खल् आखाँ,” बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने बिल।
ङइ बिबै ताँमैं क्हेमैंइ तले आक्हो? तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँमैं थेल् आखाँ।
क्हेमैंइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब मत्त्रे आङिं, खीए ल्हागिर दुःख नोसि खीए सेवा लबर दयाम्हाँया योंइमुँ।
छलेन क्हेमैं क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा किंमा क्हेमैं ख्रीष्टनेन् बालु सिसि पाब् ग। परमेश्वरजी ख्रीष्टलाइ सिबइले धबै सोगों लमिंल, धै क्हेमैंइ खीए शक्तिए फिर बिश्वास लबइले खीजी क्हेमैंलाज्यै या ख्रीष्टनेन् बालु सोगों लमिंइमुँ।