43 येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं न्होंर गनगन आलरिद्।
चमैंइ तो ताँ लसिन् मुँ बिब येशूजी सेसि चमैंने बिइ, “ओ, ङए फिर च्युगुदे या बिश्वास आलब्मैं! क्हेमैंने क्हें आरे बिसि तले ह्रों-ह्रोंसन् ताँ लरिल?
झाइले खेंमैं कफर्नहुम बिबै क्ल्ह्योर फेखइ, धै धिं न्होंर मुँमा येशूजी चेलामैंने “घ्याँर खरिमा क्हेमैंइ तो ताँमैं लल?” बिसि ङ्योएइ।
चमैंइ खीने चु ताँए बारेर ङ्योएबै सैं लसिन् मुँ बिब येशूजी था सेइ। छतसि खीजी बिइ, “‘तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे, झाइले तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ ङ धबै म्रोंब्मुँ,’ बिबै अर्थ तो मुँगे बिसि क्हेमैंए न्होंर छलफल लरिल् वा?
“चु योसेफए च्ह येशू आङिं वा? चुए आबा-आमा ङिइ ङो सेम्। तोगो चुइ खैले ङ स्वर्गउँइँले तयुब् ग बिसि बिमुँ?” बिसि चमैंइ बिइ।
ङ कुल्मिंबै आबाजी ङ ङाँर खबै सैं आपिंइ बिस्याँ खाबै या ङ ङाँर खल् आखाँ। दिलेया ङ ङाँर खब्मैंलाइन ङइ आखिरि त्हिंइर सोगों लमिंब्मुँ।
दिलेया क्हेमैंए न्होंरि कतिइ ङए ताँमैं आक्वें।” (खीए फिर बिश्वास आलब्मैं नेरो खीलाइ धोका पिंसि क्हाल् पिंबै म्हि येशूजी ओंसों ओंनोंन् ङो सेल।)
परमेश्वरए उँइँरि तो सै या लोल् आखाँ। ताँन् सै परमेश्वरजी म्रोंल् खाँम्, छतसि ङ्योइ लबै केए हिसाब खीलाइन पिंल् त्हुम्।