41 येशूजी “स्वर्गउँइँले तयुबै क्हें ङन् ग” बिबइले यहूदीमैंइ खीए बिरोधर गनगन लबर होंइ।
छाब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ “चु म्हिइमि आछ्याँबै के लब्मैं या खोमन। झाइले चमैंने बालुन् चब् थुँब् लमन बिसि,” गनगन लबर होंइ।
छले येशू जखायसए धिंर ह्याब् म्रोंसि “अच्या छाबै पापि म्हिए धिंरै या प्ह्रें तबर ह्याइ बिसि म्हिमैंइ खीए ताँ लबर होंइ।”
छले चरिमा फरिसीमैं नेरो चमैं न्होंर्बै शास्त्रिमैंइ येशूए चेलामैंए बिरोधर गनगन लसि “चु बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंने क्हेमैंइ तले चब्-थुँब् लल?” बिबर होंइ।
च्हमा यरूशलेमउँइँले यहूदी चिब्मैंइ खेगिमैं नेरो लेबीमैं यूहन्नाने “क्हि खाब् जा?” ङ्योएबर कुलइ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी पिंबै क्हें तो जा बिस्याँ, च स्वर्गउँइँले तयुसि ह्युलर्बै म्हिमैंलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै म्हि ग।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं न्होंर गनगन आलरिद्।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्हें ङन् ग।
स्वर्गउँइँले युबै क्हें ङए ज्यु ग। चु क्हें क्हेमैंए खेमैंइ चबै मन्न धों तब आङिं, चमैंइ च मन्न बिबै क्हें चलेया सियाइ। दिलेया चु क्हें चब्मैं खोंयोंइ या सोरिब्मुँ।”
चु ताँ थेसि येशूए चेलामैं न्होंर्बै ल्हेइ बिइ, “चु ताँ बेल्ले गारो मुँ। खाबइ चु ताँ थेल् खाँमुँ?”
च लिउँइँ येशूए चेलामैं न्होंर्बै ल्हें चेलामैं बिश्वास लब् पिसि खीने प्रब पिवाइ।
म्हि हुलए न्होंरि खीए बारेर खें-खेंमैंन् ताँ लरिल। कोइ म्हिमैंइ “खी छ्याँबै म्हि ग बिमल,” कोइ “आङिं, चम् म्हिमैंने स्योर तेइ मत्त्रे प्रइमुँ बिमल।”
छतसि ङ्योइ गनगन लल् आत, च खेमैंइ गनगन लबइले नास लवाबै स्वर्गदूतइ चमैंलाइ सैवाइ।
च स्योलिबै ताँ लोमिंब्मैं प्होंगि कैगि लब्मैं, अरूलाइ छ्याब् ल्हैदिब्मैं, ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि प्रब्मैं, थेब् प्हैंब्मैं, ह्रोंसए फायदाए ल्हागिर म्हिमैंलाइ वाँब्मैं ग।