39 खीजी ङने पिंब्मैं खाबै आम्हरिगे, दिलेया ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं ताँन् सोगों लमिंरिगे बिब ङलाइ कुल्मिंबै आबाए सैं मुँ।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, लिउँइँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइर स्योंम्बै पाप लबै सदोमथेंमैं नेरो गमोराथेंमैंइ भन्दा च सहरर्बै म्हिमैंइ ल्हें सजैं योंब्मुँ।”
छलेन स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबालाज्यै या छाबै ङए फिर बिश्वास लबै कोलोमैं न्होंर घ्रि या नास आतरिगे बिबै सैं मुँ।
ओ ङए च्युगुथिरि बगाल, आङ्हिंन्। तलेबिस्याँ क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी ह्रोंसए ग्याल्स क्हेमैंलाइ पिंबर सैं तोंइमुँ।
ङलाइ आम्हाँदिब्मैं नेरो ङए ताँ आक्वेंब्मैंए ल्हागिर नियाधिश घ्रि मुँ। चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर ङइ पोंबै ताँमैंइन चमैंए निसाफ लब्मुँ।
ङ चमैंने मुँमा क्हिए मिंए शक्तिउँइँले ङइ चमैं जोगेसि थेंमिंइ। परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तबै ल्हागिर नास तल् त्हुबै चेला बाहेक अरू खाबै या नास आतइमुँ।
खीने पिंबै ताँन् म्हिमैंलाइ खीजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंरिगे बिसि क्हिजी खीलाइ ताँन् म्हिमैंए फिर हग पिंइँमुँ।
“ओ आबा, चु ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् क्हिजी ङलाइ म्हाँया लसि थेबै मान पिंइ। क्हिजी ङने पिंबै म्हिमैं ङए थेबै मान म्रोंबर चमैं ङ टिबै क्ल्ह्योरि ङने बालुन् तरिगे बिब ङए सैं मुँ।
“क्हिजी ह्युलउँइँले त्हाँसि ङने पिंबै म्हिमैंलाइ ङइ क्हि ङो सेल् पिंइँमुँ। चमैं क्हिल्ना मुँल दिलेया क्हिजी चमैं ङलाइ पिंइँमुँ। चमैंइ क्हिए ताँमैं ङिंइँमुँ।
“ङ चमैंए ल्हागिर प्राथना लमुँ। ह्युलर्बै म्हिमैंए ल्हागिर प्राथना आल, दिलेया क्हिजी ङने पिंबै म्हिमैंए ल्हागिर ङ प्राथना लमुँ, तलेबिस्याँ चमैं क्हिलन् ग।
“क्हिजी ङलाइ पिंब्मैं न्होंरि घ्रि या म्हल् आपिं” बिसि खीजी बिबै ताँ पूरा तबै ल्हागिर छ तब् ग।
चु ताँर अचम्मा आङ्हाँन्, तलेबिस्याँ छगोंर मुँब्मैं ताँनइ खीए कै थेबै त्हे खइन मुँ।
ङए आबाजी ङने पिंब्मैं ताँन् ङ ङाँर खब्मुँ, धै ङ ङाँर खब्मैंलाइ ङइ खैलसे या पिरिब् आरे।
खीए च्ह ङाँइ ङ्ह्योसि खीए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिब ङए आबाए सैं मुँ। झाइले ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं सोगों लमिंब्मुँ।”
ङ कुल्मिंबै आबाजी ङ ङाँर खबै सैं आपिंइ बिस्याँ खाबै या ङ ङाँर खल् आखाँ। दिलेया ङ ङाँर खब्मैंलाइन ङइ आखिरि त्हिंइर सोगों लमिंब्मुँ।
ङए ज्यु चब्मैं नेरो ङए को थुँब्मैंने खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँ, छतसि ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं सोगों लमिंब्मुँ।
चए फिरै या येशू सिसेया परमेश्वरजी खीलाइ धबै सोगों लमिंइ। छतसि खीए प्ल्ह क्हेमैंए सैंर टिस्याँ ख्रीष्टलाइ सोगों लमिंबै परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए सिल् त्हुबै ज्यु या सोगों लमिंब्मुँ।
परमेश्वरजी ह्रोंसए शक्तिजी प्रभु येशू सिबउँइँले सोगों लमिंइ। छलेन ङ्योलाज्यै या खीए शक्तिजी सोगों लमिंब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ बिस्याँ थेबै जग धोंले भोंब मुँ। च जगए फिर पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ, “प्रभुजी खीए म्हिमैं ङो सेमुँ” धै “प्रभए मिं किंब्मैं ताँन् आछ्याँबै केउँइँले ह्रेंगो तल् त्हुम्।”
छले बिश्वास लसि लबै प्राथनाइ नबै म्हि सब्मुँ। धै प्रभुजी चए नब सल् लमिंम्, झाइले चइ पाप लइमुँ बिस्याँ चइ क्षमा योंब्मुँ।
क्हेमैंइ परमेश्वर फिर बिश्वास लइ। छतसि खीए शक्तिउँइँले क्हेमैंइ चु आशिक योंबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंलाइ जोगेसि थेंइमुँ। च आशिक चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर खीजी उँइँमिंब्मुँ।
येशू ख्रीष्टए के लबै म्हि ङ याकूबए अलि यहूदाउँइँले परमेश्वरजी खोसि त्हाँबै म्हिमैंलाइ जय मसीह मुँ। परमेश्वर आबाजी क्हेमैंलाइ म्हाँया लइमुँ, धै येशू ख्रीष्टजी क्हेमैंलाइ रक्षा लथेंइमुँ।