15 चमैंइ खैच्हिजिले बोसि म्रुँ लबर होंइमुँ बिब् सेसि यशू खी घ्रिन् धबै कोंउँइँ ह्याइ।
(म्हिमैंए हुल म्रोंसि येशू कोंउँइँ क्रेयाइ। चर ह्यासि क्हुँरिमा खीए चेलामैं खी ङाँर खइ।
झाइले खीए ओंसों ओंसों प्रबै म्हिमैंइ नेरो लिलि लिलि प्रबै म्हिमैंइ “परमेश्वरए मिं क्वेद्! याहवेहए मिंर खबै म्रुँलाइ परमेश्वरजी आशिक पिंरिगे!” बिदै जयजय लबर होंइ।
“परमेश्वए मिंर युबै म्रुँ बेल्ले थेब मुँ। स्वर्ग नेरो पृथ्बीर शान्ति तरिगे। खीए मिं खोंयोंन् बिले थेब् तरिगे,” बिदै ओरइ।
येशूजी बिइ, “ङए ग्याल्स चु ह्युलर्बै आङिं। ङए ग्याल्स चु ह्युलर्बै ङिंस्याँम् ङ येहूदिमैंए योर आफेरिगे बिसि ङए चेलामैं ङए ल्हागिर नेमल। धै ङ यहूदीमैंए योर आफेमल। दिलेया ङए ग्याल्स चु ह्युलर्बै आङिं।”
“म्हिमैंइ ‘ङ थेब लरिगे’ बिसि ङ आमैं।
प्हँन्हाँग्धों मा ङ्युँइए क्योंजा मुँबै म्हिमैंइ चर डुँङ्गा घ्रि मत्त्रे म्रोंइ। येशू खीए चेलामैंने डुँङ्गार आक्रेल, खीए चेलामैं मत्त्रे ह्याल बिब चमैंइ सेल।
येशू चर्बै कोंर ह्यासि ह्रोंसए चेलामैंने चर्न टिइ।
परमेश्वरए उँइँरि तो सै या लोल् आखाँ। ताँन् सै परमेश्वरजी म्रोंल् खाँम्, छतसि ङ्योइ लबै केए हिसाब खीलाइन पिंल् त्हुम्।