5 चर सोंच्युसे प्रेदिं ओंनोंन् नरिबै म्हि घ्रि मुँल।
येशूजी चए आबाने “खोंयोंसेरो चु कोलो छ तब् जा?” बिसि ङ्योएमा चइ बिइ, “च्युगुथिरि कोलो ओंनों ग।
चु अब्राहामए कुलर्बै च्हमि च्युसे प्रेदिं समा दुष्टइ फैथेंबै फैंसों प्रिबै त्हिंइर प्ल्हमिंल् त्हुब् आङिं वा?
च हुल न्होंरि च्युसे ङ्हिंदिं समा को त्हबै बेथाइ दुःख योंबै च्हमिरि घ्रि मुँल। चइ खीए बेथा सबर ल्हें म्हिमैंने ङ्ह्योब्-लिब् लसि ह्रोंसने मुँबै ताँन् मुइ खर्ज लल् खाँल। दिलेया खाबज्यै या सल् लल् आखाँल।
च लिउँइँ येशूजी च नबै म्हि मन्दिरर त्होसि बिइ, “ङ्ह्योद्! क्हि सल् खाँइमुँ। क्हिए फिर तोइ दुःखमैं आखरिगे बिसि धबै पाप आलद्।”
तलेबिस्याँ खोंयों म्होंयों परमेश्वरए स्वर्गदूत घ्रि युसि ह्राए क्यु लामिंमल। धै क्यु लाबै त्हेर ओंसों क्युर होंबै म्हिला खैबै नब् छब् मुँलेना च नबै म्हि सयामल।]
येशूजी च म्हि चर रोरिब् म्रोंइ, छतमा ल्हें त्हे ओंनोंन् च म्हि नरिना बिब् सेसि येशूजी चने “क्हिए नब सरिगे ङ्हाँइमुँ वा?” बिइ।
येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्यारिमा फिब् ओंनोंबै कन तबै म्हि घ्रि म्रोंइ।
दिलेया चुइ खैले मि म्रोंल् खाँब् तइ बिसि ङिइ आसे। धै चुए मि खाबइ म्रोंल् लमिंइ, चै या ङिइ आसे। चु सैं चियाल् खाँइमुँ छतसि चुनेन् ङ्योएद्। ह्रोंसए बारेर च ह्रोंसइन पोंब्मुँ।”
लुस्त्रा सहरर प्हले ओलेल् आखाँबै म्हि घ्रि मुँल। च फिब् ओंनोंबै डुँड मुँल, छतमा च खैमैंइ आप्रल।
च त्हेर म्हिमैंइ फिब् ओंनोंबै डुँड् तबै म्हि घ्रिलाइ नोसि पखमल। मन्दिर न्होंर खब्मैंने भिक् ह्रिरिगे बिसि म्हिमैंइ च म्हि त्हिंइ ह्रोंसे मन्दिरर्बै “छ्याँबै मिं” बिबै म्रार पखसि थेंमिंब्रें लमल।
च अचम्माले सबै म्हि प्लिच्यु बर्ष क्हो-क्होबै मुँल।
पत्रुसइ चर एनियास मिं मुँबै म्हि घ्रि त्होइ। च म्हि प्रेदिं ओंनोंन् यो प्हलेमैं ओलेल् आखाँबै स्याले तसि क्ल्ह्योर्न रोरिल।