41 “म्हिमैंइ ‘ङ थेब लरिगे’ बिसि ङ आमैं।
तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरउँइँले योंबै मान भन्दा म्हिमैंउँइँले योंबै मान खोमल।
“दिलेया ङइ चैदिबै ग्वाइ म्हिमैंल् आङिं, बरु क्हेमैं जोगेल् योंरिगे बिसि ङइ चु ताँ बिब् ग।
दिलेया क्हेमैं खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबर ङ ङाँर खल् आङिं।
दिलेया क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ सैं न्होंउँइँले म्हाँया आल बिसि ङइ सेइमुँ।
क्हेमैं न्होंरि घ्रि-घ्रिइ ह्रोंसलाइन थेब लरिगे ङ्हाँमुँ, दिलेया घ्रि मत्त्रे मुँबै परमेश्वरउँइँले योंबै मान आम्है। छ तसेरो क्हेमैंइ ङए फिर खैले बिश्वास लल् खाँमुँ?
चमैंइ खैच्हिजिले बोसि म्रुँ लबर होंइमुँ बिब् सेसि यशू खी घ्रिन् धबै कोंउँइँ ह्याइ।
ह्रोंसन् ह्रब् सेब् प्हैंसि पोंब्मैंइ ह्रोंसए मान म्हैम्, दिलेया खाबइ खी कुल्मिंबै परमेश्वरए मान म्हैमुँ, चन् क्ह्रोंसेंन्बै सैं प्ह्याबै म्हि ग। चइ तो ताँरै या स्योर आतेनाले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंम्।
दिलेया ङ ह्रोंसए मान आम्है, ङए मान लरिगे ङ्हाँब घ्रि मुँ खीजी ङए निसाफ लमुँ।
येशूजी बिइ, “ङइ ह्रोंसइन ह्रोंस क्वेइ बिस्याँ च फाक्कर्न तम्। ङलाइ क्वेबाम् ङए आबा मुँ। खीनेन् क्हेमैंइ ‘ङिए परमेश्वर’ बिम्।
ख्रीष्टजी कुल्मिंबै चेला चिब्मैं तबइले ङिइ क्हेमैंने “च लद्, चु लद्,” बिल् खाँमल। दिलेया ङिइ ना क्हेमैंउँइँले, ना अरू म्हिमैंउँइँले, खाबउँइँले या ङिइ मान आम्हैल,
छाबै खालर्बै दुःख सैदिबै ल्हागिर्न खीजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। ख्रीष्टजी क्हेमैंए ल्हागिरि नमुना तसि थेबै दुःख सैदिइ, क्हेमैं खीए म्हैर्न प्रल् त्हुम्।
धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर आबाजी येशूलाइ थेबै मान पिंसि चारमिंइ, धै च चारबै ह्वेइले “चु ङए खोबै च्ह ग! चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ,” बिबै कै ङिइ थेल।