39 “परमेश्वरए छ्वेर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि क्हेमैंइ म्हैरिम्, ङए बारेर ग्वाइ पिंबम् परमेश्वरए छ्वे ग।
दिलेया याहवेहए ठिमर्न (नियमर्न) च सैं तोंरिमुँ, धै त्हिंयाँ म्हुँइँस खीए ठिम सैंर थेंरिम्।
क्हिए बिरोधर ङइ पाप आलरिगे बिसि क्हिजी बिबै ताँमैं ङए सैं न्होंर जोगेसि थेंइमुँ।
हेर्मोन बिबै कोंर्बै शीत धोंन् च छ्याँब तम्! च शीत सियोनर्बै कोंमैंर युम्। चर्न खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै आशिक युरिगे बिसि याहवेहजी बिइमुँ।
क्हिजी खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै घ्याँ ङलाइ उइमिंइमुँ; क्हिने त्होमा ङए सैं बेल्ले तोंन् लमिंब्मुँ; क्हिए क्योलो योर खोंयोंन् बिलै सैं तोंल् योंम्।
चइ क्हिने छ्ह ह्रिमा क्हिजी चलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंइ।
तलेबिस्याँ क्हिउँइँलेन् म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंमुँ, क्हि चारबै ह्वे ग, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर ङि प्रल् योंइमुँ।
तलेबिस्याँ चइ बिबै ताँमैं क्हिए ल्हागिर बत्ति ग, धै लोदा सैंदाए ताँमैं क्हिलाइ घ्याँ तेंबै ह्वे ग, धै बानि छ्याँब् तरिगे बिसि हौदिमा छ्याँबै छ्ह थोबर क्हिलाइ घ्याँ उँइँम्।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ ताँ आक्होइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वे नेरो परमेश्वरए शक्ति खैब तम् बिसि क्हेमैंइ आसेइमुँ।
येशूजी चमैंने “स्योंम्बै मोशाइ क्हेमैंने तो बिथेंइमुँ?” बिसि ङ्योएइ।
क्हेमैंइ परमेश्वरए छ्वेर चु ताँ आखेइमुँ वा? ‘धिंए गारा झोंबै म्हिमैंइ केर आफे बिबै युँमान्, जगर्बै युँमा तइ।
“दिलेया अब्राहामइ बिइ, ‘चमैंने बालु स्योंम्बै मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै छ्वे मुँ। चमैंइ च छ्वेर प्ह्रिबै ताँमै छेनाले खेरिगे, थेरिगे।’
“दिलेया अब्राहामइ चने बिइ, ‘मोशा नेरो अगमबक्तामैंए ताँ आक्वेंस्याँ म्हि घ्रि सिबउँइँले सोगों तसि चमैं ङाँर ह्याना बिलेया चमैंइ क्वेंरिब् आरे।’”
च लिउँइँ येशूजी चमैंने बिइ, “ओ, ताँ आक्होबै आम्हादुमैं! क्हेमैंए सैं खैले छले आक्होब् तयाल? अगमबक्तामैंइ बिबै ताँमैं तिफुँइ आक्वें वा!
च लिउँइँ मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ खीए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैंए अर्थ खीजी चमैंलाइ क्होमिंइ।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
च लिउँइँ फिलिपइ नथानेलने त्होसि बिइ, “मोशाए ठिम नेरो अगमबक्तामैंज्यै या म्हि घ्रिए बारेर प्ह्रिथेंल, च म्हि तिंयाँ ङिइ त्होइ खी योसेफए च्ह नासरतथें येशू मुँन।”
“ङए बारेर ग्वाइ पिंब अर्कोन् मुँ, खीजी ङए बारेर तो बिमुँ, च ताँ क्ह्रोंसेंन ग बिसि ङइ सेइमुँ।
“दिलेया यूहन्नाइ पिंबै ग्वाइ भन्दा ङए बारेर थेबै ग्वाइ मुँ। तलेबिस्याँ आबाजी ङने तो केमैं पूरा लबर पिंइँमुँ, च केमैं ङइ लरिइमुँ, धै आबाजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि च केमैंइ ङए बारेर ग्वाइ पिंरिइमुँ।
दिलेया क्हेमैं खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबर ङ ङाँर खल् आङिं।
दिलेया क्हेमैंइ मोशाए फिर क्ह्रोंसेंन्ले बिश्वास लइमुँ बिस्याँ ङए फिरै या बिश्वास लमल। तलेबिस्याँ चइ ङए बारेर प्ह्रिथेंल।
चमैंइ चने बिइ, “क्हि या गालीलथें वा? परमेश्वरए छ्वे म्हैसि छेनाले खेद्। गालीलउँइँले अगमबक्ता आख बिसि क्हिइ सेब्मुँ।”
दिलेया यरूशलेमथेंमैं नेरो चमैंए क्रथे मिंथेमैंइ येशू खाब् जा बिसि ङो आसेल, धै प्रिबै त्हिंइ ह्रोंसे अगमवक्तए ताँ खेलेया, चमैंइ च ताँ तो जा बिसि आक्होल। छतसि चमैंइ येशूलाइ सजैं पिंसि अगमबक्तामैंइ खीए बारेर ओंसोंन् पोंब् धोंले पूरा लइ।
चर्बै यहूदीमैं थेसलोनिकाथेंमैं भन्दा स्वाब मुँल: चमैंइ परमेश्वरए ताँ बेल्ले छ्याँब ङ्हाँसि सैंर किंइ, धै चु ताँमैं पावलइ बिबै ताँने क्ह्रिम् उ आक्ह्रि बिसि त्हिंइ ह्रोंसे परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँमैं खेसि क्होल् म्हैमल।
ओ अग्रिपास म्रुँ, क्हिइ अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँ क्वेंम्मा? क्हिइ क्वेंम् बिब ङइ सेइमुँ।”
परमेश्वरजी स्योंमन् चु सैं तोंबै ताँ म्हिमैंलाइ पिंम् बिसि बाछा फैल। छले खीजी बाछा फैबै ताँ अगमबक्तामैंइ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिथेंइ।
ल्हें सैर चु केर फेम्! परमेश्वरजी ताँन् भन्दा ओंसों यहूदीमैंलाइन खीए पबित्र ताँ म्हाँदिबर पिंइ।
ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ क्हेमैंए सैं न्होंर थेंन्। बेल्ले बुद्धि मुँल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ लोमिंसि अर्थि पिंन्। खों न्होंउँइँले धन्यबाद पिंसि परमेश्वरए मिं क्वेबै ल्हागिर भजन, क्वेमैं नेरो पबित्र प्ल्हजी पिंबै क्वेमैं प्रिंसि सैं न्होंउँइँले खीए मिं क्वेद्।
बरु चमैंल झन् छ्याँबै ह्युल, अथवा स्वर्गर, ह्याबै सैं मुँल। छतसि परमेश्वर “चमैंए परमेश्वर ग” बिबर फा आपिल, तलेबिस्याँ खीजी चमैंए ल्हागिर सहर घ्रि तयार लथेंइमुँ।
कोइ च्हमिरिमैंइ खेंमैंए सियाबै म्हिमैं सोगों तसि धबै योंइ। कोइ सिबै लिउँइँ झन् बेल्ले छ्याँबै अर्को छ्ह योंबै ल्हागिर थेबै दुःख नोइ।
स्वर्गदूतइ छबिमा ङ चलाइ फ्योबर पद्खु तइ, दिलेया चइ ङने बिइ, “छ आलद्! ङ परमेश्वरए के लबै दूत मत्त्रे ग। ङज्यै या क्हि नेरो क्हिए अलि-अङाँमैं धोंले येशूए ताँ क्वेंम्। परमेश्वरलाइ मत्त्रे फ्योद्।” तलेबिस्याँ येशूजी पिंबै ग्वाइ अगमबक्तामैंइ पोंइ।