29 झाइले चमैं बैरु त्होंखब्मुँ: छ्याँबै के लब्मैं खोंयोंइ खाखाँबै छ्ह योंबर सोगों तब्मुँ, दिलेया आछ्याँबै के लब्मैं सजैं योंबर सोगों तब्मुँ।
छ लस्याँ क्हिइ आशिक योंब्मुँ। तलेबिस्याँ क्हिए खि चमैंइ फोल् आखाँ। दिलेया परमेश्वरजी बिब म्हाँदिबै म्हिमैं सिसि धबै सोगों तमा आयोंब्मैंलाइ पिंबै सैमैंए खि परमेश्वरजी क्हि पिंब्मुँ।”
छ्याँब ने आछ्याँबै के लब्मैं ङ्हिंना-ङ्हिंन् सिइरि सोगों तम् बिसि चुमैंइ क्वेंब् धोंलेन् ङज्यै या परमेश्वरए फिर आशा थेंम्।
चमैंइ छ्याँबै केमैं लरिगे, धै छ्याँबै केमैं लसि म्हिमैं ल्होब्मैं, पिंब्मैं तरिगे बिसि चमैंने बिद्।
बरु ङ्हिंन् ङ्हाँबै दण्ड पैंसि टिल् त्हुम्, धै परमेश्वरए बिरोध लब्मैंलाइ नास लवाबै मिए राबा मत्त्रे तब्मुँ।
घ्रिइ घ्रिने छ्याँबै के लब नेरो ह्रोंसने मुँबै सै फा-फु चुब आम्लेद्, तलेबिस्याँ छाबै ख्रोमैं म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्।
चइ पाप लब पिसि छ्याँबै के लरिगे, धै ताँनने क्ह्रिसि आक्ह्रिब्मैंलाइ क्ह्रिमिंबै के लरिगे।