26 तलेबिस्याँ आबा ह्रोंसनेन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँ, छलेन खीजी च्हलाज्यै या छ्हए मुल तबै हग पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ क्हिउँइँलेन् म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंमुँ, क्हि चारबै ह्वे ग, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर ङि प्रल् योंइमुँ।
कोंमैं तखब् भन्दा ओंसों, क्हिजी पृथ्बी नेरो ह्युल बनेब भन्दा ओंसों, ओंसोंउँइँले लिउँइँ समा क्हिन् परमेश्वर ग।
छबिमा परमेश्वरजी मोशाने बिइ, “ङ ग, च ङन् ग।” धबै खीजी बिइ, “इस्राएलीमैंने क्हिइ छ बिद्, ‘ङ ग’ बिबजी क्हेमैं ङाँर ङ कुलब् ग।”
खीने बालु खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँल, च छ्ह म्हिमैंए चारबै ह्वे मुँल।
खाबज्यै या ङ ङाँइँले ङए सो किंल् आखाँ, दिलेय ङ ह्रोंसइन ह्रोंसए सो पिंम्। ह्रोंसए सो पिंबै हग ङने मुँ, धै किंबै हगैया ङनेन् मुँ। चु ताँ ङए आबा ङाँइँले ङइ योंब् ग।”
येशूजी चने बिइ, “सियाब्मैं सोगों लमिंब नेरो खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंब ङन् ग। ङए फिर बिश्वास लब्मैं सिलेया सोगों तब्मुँ।
झाइले ङए फिर बिश्वास लसि सोब्मैं खोंयोंइ या सिरिब् आरे। क्हिइ चु ताँ क्वेंम्मा?”
तारे तिस्याँदे लिउँइँ ह्युलर्बै म्हिमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे। दिलेया क्हेमैंइ बिस्याँ ङ म्रोंब्मुँ। ङ सोगों तबइले क्हेमैं या सोगों तरिब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “घ्याँ, क्ह्रोंसेंन्बै ताँ, नेरो छ्ह ङन् ग। ङउँइँले बाहेक् खाबै या परमेश्वर आबा ङाँर फेनेल् आखाँ।
येशूजी चने बिइ, “परमेश्वरए आशिक नेरो क्हिने क्यु ह्रिबै म्हि क्हिइ ङो सेस्याँ क्हिइ ङने क्यु ह्रिमल, धै खीजी खोंयों बिलै सोल् लमिंबै क्यु क्हिलाइ पिंमल।”
सोगों परमेश्वर आबाजी ङ कुल्मिंइ, धै आबाए शक्तिउँइँलेन् ङ सोरिमुँ। छलेन ङलाइ चब्मैं या ङए शक्तिउँइँले सोरिब्मुँ।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, ङइ बिबै ताँ ङिंब्मैं खोंयोंइ सिल् त्हुरिब् आरे।”
खीजीन् ताँनलाइ जीवन, सो नेरो तोन्दोंरि सै पिंमुँ। छतसि खीलाइ तोइ सैए खाँचो तब् धोंले म्हिए योउँइँले खीए सेवा लल् त्हुम् बिसि आमैंन्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेरै या छले प्ह्रिइमुँ, “ओंसोंबै म्हि आदम छ्ह मुँबै म्हि तइ।” लिउँइँबै आदम (अथवा येशू ख्रीष्ट) छ्ह पिंबै पबित्र प्ल्ह तइ।
छतसि खोंयोंन् बिलै तरिबै म्रुँ, खोंयोंइ नास आतब, नेरो म्रोंल आखाँबै घ्रि मत्त्रे परमेश्वर खीलाइन खोंयोंन् बिलै मान, इजेत नेरो महिमा तरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
परमेश्वर खोंयोंइ बिलै सोगों मुँ, खी खाबै ह्याल् आखाँबै चारबै ह्वेर टिमुँ, खीलाइ खाबज्यै या खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, म्रोंलैया आखाँ। छाबै परमेश्वरए मिं खोंयोंइ बिलै थेब् तरिगे, खीए ग्याल्स खोंयोंन् बिलै तरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
दिलेया चु नुखबै त्हिंइजरे परमेश्वर खीए च्हउँइँले ङ्योने पोंइमुँ। परमेश्वरजी खीए च्हउँइँलेन् ह्युलर्बै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ। धै ह्युलर्बै ताँन् सैए फिर क्ल्हे तबर खीजी खीए च्हलाइन त्हाँइ।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
च लिउँइँ च स्वर्गदूतइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मुँबै स्यों ङलाइ उँइँइ। च स्यों बेल्ले टल्कदिबै तुथु धोंले वाँ-वाँ ब्योंब् मुँल। च स्यों परमेश्वर नेरो क्यु च्हजए राजगद्दिउँइँले त्होंसि,
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।
तलेबिस्याँ राजगद्दिए म्हाँजोर मुँबै क्यु च्हजजीन् चमैंए प्ह्रोंछैं तसि रक्षा लब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै क्युए मूलर खीजी चमैंलाइ डोरेसि बोमिंब्मुँ। धै परमेश्वरजी चमैंए मिर्बै मिग्लि फ्योमिंब्मुँ।”