25 क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च त्हे खसिन् मुँ, च त्हे तोगोन् ग। सियाब्मैंइ परमेश्वरए च्हए कै थेब्मुँ, धै च्हए कै थेब्मैं सोल् योंब्मुँ।
तलेबिस्याँ चु ङए च्ह सियाल, दिलेया सोसि खइ; म्हयाल, दिलेया योंइ।’ छतसि चमैं सैं तोंदै भत्यार लसि चब् थुँब लबर होंइ।
तिंयाँ ङ्योइ भत्यार लसि बेल्ले सैं तोंल् त्हुम्। तलेबिस्याँ क्हिए अलि सियाल, सोसि खइ, म्हयालेया योंइ।’”
खीजी चने बिइ, “सिनुमैंलाइ सिनुमैंन पारिगे। क्हि बिस्याँ ह्यासि ‘परमेश्वरजी ग्याल्स लबर होंइ। खीजी बिब ङिंनु, झाइले खीजी क्हेमैंलाइ आशिक पिंब्मुँ’ बिसि बिप्रद्।”
खीजी चु ह्युल पिसि परमेश्वर आबा ङाँर ह्याबै त्हे तखइमुँ बिसि दुःखने फ्रेबै चाडए ओंसोंन् येशूजी था सेल। खीजी ह्युलर मुँबै ह्रोंसए चेलामैंने खोंयोंइ म्हाँया लरिमल, धै लिउँइँ समन् चमैंने म्हाँया लरिइ।
चु ताँ बिल् खाँबै लिउँइँ येशूजी स्वर्गउँइँ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ आबा, क्जिजी तोक्दिबै त्हे तखइमुँ। च्हइ क्हिए थेबै मान उँइँमिंरिगे बिसि च्हए थेबै मान तल् पिंन्।
येशूजी चने बिइ, “ओ नानि, ङए फिर बिश्वास लद्, च त्हे खसिन् मुँ, च त्हेर क्हेमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेबर चु कोंरै ह्याल् आत्हु, यरूशलेमरै या ह्याल् त्हुरिब् आरे।
दिलेया त्हे खसिन् मुँ, च त्हे तोगोंन् ग, परमेश्वर आबालाइ क्ह्रोंसेंन्ले म्हाँदिब्मैंइ परमेश्वर खैबै मुँ बिसि छेनाले क्होसि पबित्र प्ल्हउँइँले म्हाँदिब्मुँ। परमेश्वर आबा म्हाँदिब्मैंइ ह्रोंसए खों न्होउँइँले म्हाँदिब्मुँ। छाबै म्हिमैंन् परमेश्वर आबाजी म्हैम्।
तलेबिस्याँ खैले आबाजी सियाब्मैं सोगों लमिंसि छारा छ्ह पिंमुँ, छलेन च्हज्यै या खाबलाइ छ्ह पिंदा ङ्हाँमुँ, चमैंलाइ छ्ह पिंब्मुँ।
चु ताँर अचम्मा आङ्हाँन्, तलेबिस्याँ छगोंर मुँब्मैं ताँनइ खीए कै थेबै त्हे खइन मुँ।
चु ताँ थेसि येशूए चेलामैं न्होंर्बै ल्हेइ बिइ, “चु ताँ बेल्ले गारो मुँ। खाबइ चु ताँ थेल् खाँमुँ?”
ङइ बिबै ताँमैं क्हेमैंइ तले आक्हो? तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँमैं थेल् आखाँ।
परमेश्वरए सन्तानइ परमेश्वरए ताँ थेम्। क्हेमैं परमेश्वरए सन्तान आङिं। छतसि क्हेमैंइ परमेश्वरए ताँ आथे।”
चइ चमैंने बिइ, “ङइ तलन् बिल् खाँइ, दिलेया क्हेमैंइ आथे। धबै तोगो तले थेदा ङ्हाँइ? क्हेमैं या खीए चेला तदा ङ्हाँइमुँ उ तो?”
छतसि ङ्योइ बप्तिस्मा किंमा येशूने बालुन् सिसि पाइ, धै थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर आबाजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ, छतसि ङ्योइ ओंसों लब् धोंबै आछ्याँबै केमैं पिसि छ्याँबै केमैं लल् त्हुम्।
ओंसों क्हेमैं परमेश्वरजी बिब् आङिंसि ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैंइ लमा सियाब् धोंन् तल।
छतसि ङ्योइ पाप लसि सिल् त्हुलेया खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने बालुन् सोगों लमिंइ। परमेश्वरए थेबै दयाम्हाँयाजी क्हेमैंलाइ जोगेमिंइमुँ।
छतसि “ओ न्हरु च्हुइरिब्मैं रेद्, सियाब्मैंए म्हाँजोउँइँले रेखो! झाइले ख्रीष्ट क्हिए फिर चारब्मुँ,” बिसि म्हिमैंइ बिम्।
ओंसों क्हेमैं ह्रोंसए पाप नेरो ज्युर चिनु आलबइले सिरिल, दिलेया परमेश्वरजी ङ्योए ताँन् पाप क्षमा लमिंसि ख्रीष्टने बालुन् सोगों लमिंइ।
“सार्डिस नाँसर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोदा सैंदा लबै ल्हागिर चर्बै चिबए मिंर चु ताँ प्ह्रिद् बिसि येशूजी यूहन्नाने ल्हैदिइ: “चु ताँ परमेश्वरए प्ल्ह ङि नेरो मुसारा ङि मुँबै येशूजी बिइमुँ: क्हेमैंइ लबै के ङइ सेइमुँ। म्हिमैंइमि क्हेमैं सोगोंन् मुँ ङ्हाँइमुँ, दिलेया क्हेमैं सियाइमुँ।