19 येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हइ ह्रोंसइन तोइ लल् आखाँ, दिलेया आबाजी तो लब् म्रोंमुँ चन् मत्त्रे लम्। तलेबिस्याँ आबाजी तो लमुँ, च्हज्यै या छान् लमुँ।
ताँन् भन्दा ओंसों परमेश्वरजी मु नेरो पृथ्बी बनेइ।
धबै परमेश्वरजी बिइ, “तारे म्हि ङ्यो धोंन् तब ङ्यो धोंन् ब्योंब बनेले। चमैंइ मा ङ्युँइर्बै ताँगमैं, मुर्बै नमेंमैं, धिंर न्हबै खेदोमैं, क्ह्योंर्बै खेदोमैं नेरो सर प्रबै ताँन् सैमैं फिर क्ल्हे लरिगे।”
ङइ ग्वार ह्रिमा क्हिजी ङलाइ ज्वाफ पिंइ, धै क्हिजी ङ आङ्हिंब नेरो भोंब लमिंइ।
याहवेहए घ्याँ ङ्ह्योरिद्; सैं च्योंब आलद्, खीजी क्हिए सैं भोंब् लमिंब्मुँ; छतसि ङ बिमुँ! याहवेहए घ्याँ ङ्ह्योरिद्।
“खीजी ठिक के लम्,” बिसि मुइ बिमुँ, “तलेबिस्याँ ठिक निसाफ लबै परमेश्वर क्हिन् ग। तिस्याँदे मैंन्
छबिमा याहवेहजी चने बिइ, “म्हिए सुँ खाबइ बनेइ? म्हिलाइ लडा, न्ह आथेब, मि म्रोंब, आम्रोंब खाबइ लमिंम्? ङ याहवेहजीन् आङिं वा?
तलेबिस्याँ याहवेहजीन् म्हिमैंलाइ बुद्धि पिंम्, खीए सुँउँइँले ज्ञान बुद्धिए ताँमैं त्होंम्;
झाइले येशू दे क्याइ ह्यासि सर पद्खु तसि “ओ ङए आबा, तल् खाँम् बिस्याँ चु दुःख ङ ङाँइँले स्योमिंन्। दिलेया ङइ मैंब् धोंले आङिं, क्हिए सैंर मैंब् धोंले तरिगे,” बिसि प्राथना लइ।
तलेबिस्याँ ङइ क्हेमैंलाइ छाबै ज्ञान बुद्धिए ताँ पोंल् पिंब्मुँ, च ताँ पोंमा चमैंइ क्हेमैंए ताँए ज्वाफ पिंल् खाँरिब् आरे, क्हेमैंए ताँ थोल् खाँरिब् आरे।
खाबज्यै या ङ ङाँइँले ङए सो किंल् आखाँ, दिलेय ङ ह्रोंसइन ह्रोंसए सो पिंम्। ह्रोंसए सो पिंबै हग ङने मुँ, धै किंबै हगैया ङनेन् मुँ। चु ताँ ङए आबा ङाँइँले ङइ योंब् ग।”
तलेबिस्याँ ङइ च ताँमैं ह्रोंसए सैंउँइँले पोंब आङिं। ङइ बिल् त्हुबै ताँ नेरो पोंल् त्हुबै ताँ ङ कुल्मिंबै आबाजीन् ङलाइ ‘पोंन्’ बिसि ल्हैदिइमुँ।
खीजी ल्हैदिबै ताँउँइँले म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि ङइ सेइमुँ। छतसि आबाजी ल्हैदिब् धोंलेन् ङइ पोंम्।”
ङ आबाने मुँ, आबा या ङने बालु मुँ बिबै ताँ क्हिइ आक्वें वा? ङइ क्हेमैंने बिबै ताँमैं ङ ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् आङिं। दिलेया ङने टिबै आबाजी ङउँइँले ह्रोंसए केमैं लम।
येशूजी चमैंने बिइ, “औदिबै के म्रोंदा ङ्हाँस्याँ क्हेमैंइ चु मन्दिर फुवाद्, धै ङइ सोंरोर्न चु बनेमिंब्मुँ।”
येशूजी चने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, छारा तसि आफिइ बिस्याँ खाबै या परमेश्वरए ग्याल्स म्रोंल् आखाँ।”
तलेबिस्याँ खैले आबाजी सियाब्मैं सोगों लमिंसि छारा छ्ह पिंमुँ, छलेन च्हज्यै या खाबलाइ छ्ह पिंदा ङ्हाँमुँ, चमैंलाइ छ्ह पिंब्मुँ।
ह्रोंसए सैंर्बै ताँ पूरा लबर ङ स्वर्गउँइँले युब आङिं, ङलाइ कुल्मिंबै आबाए सैंर मैंबै केमैं पूरा लबर ङ युब् ग।
छतमा येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ म्हिए च्ह कैंडो क्वेवाबै लिउँइँ ‘ङम् ङन् ग’ बिसि क्हेमैंइ सेब्मुँ, ङए हगउँइँले ङ तोइ आल, दिलेया आबाजी लोमिंबै ताँमैं मत्त्रे ङइ लम् बिसि क्हेमैंइ सेब्मुँ।
ङ कुल्मिंबै आबाजी ल्हैदिबै केमैं ङ्योइ त्हिंयाँ मुँमन् लल् त्हुम्। म्हुँइँस तयासेरो खाबज्यै के लल् आखाँ।
सैवालेया परमेश्वरजी खी सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तलेबिस्याँ खी सिबै सिबन् तल् आखाँमल।
छतसि ङ्योइ बप्तिस्मा किंमा येशूने बालुन् सिसि पाइ, धै थेबै शक्ति मुँबै परमेश्वर आबाजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ, छतसि ङ्योइ ओंसों लब् धोंबै आछ्याँबै केमैं पिसि छ्याँबै केमैं लल् त्हुम्।
चए फिरै या येशू सिसेया परमेश्वरजी खीलाइ धबै सोगों लमिंइ। छतसि खीए प्ल्ह क्हेमैंए सैंर टिस्याँ ख्रीष्टलाइ सोगों लमिंबै परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए सिल् त्हुबै ज्यु या सोगों लमिंब्मुँ।
सिबै लिउँइँज्यै या ख्रीष्ट सोगों तइमुँ बिबै सैं तोंबै ताँ ङिइ बिइमुँ। दिलेया सियाब्मैं धबै सोगों तल् आखाँ बिसि क्हेमैं न्होंरि को-कोइइ खैले बिल् खाँइ?
येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंबै परमेश्वरजी ङिलाज्यै या येशू ख्रीष्टने घ्रिन् लसि सिबउँइँले सोगों लमिंब्मुँ, धै खीजी ङिलाइ क्हेमैंने बालुन् खीए ङाँर बोब्मुँ बिब ङि सेइमुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी निसाफ लमा ङ्यो ताँन् खीए उँइँर राल् त्हुम्। ङ्यो सोगों मुँमा छ्याँबै के ललेया, आछ्याँबै के ललेया ह्रोंसइ लबै केए नों ङ्योइ योंब्मुँ।
छतसि ङ्योइ पाप लसि सिल् त्हुलेया खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने बालुन् सोगों लमिंइ। परमेश्वरए थेबै दयाम्हाँयाजी क्हेमैंलाइ जोगेमिंइमुँ।
क्हेमैंए ल्हागिर ङइ छ बिसि प्राथना लइमुँ: परमेश्वरए बेल्ले थेबै सै न्होर क्हेमैंलाइ पिंसि खीजी ह्रोंसए पबित्र प्ल्हउँइँले क्हेमैंए सैं भोंब् लमिंरिगे।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी ङलाइ तआन् सैए फिर ट्होबै भों पिंइमुँ। छतसि ङइ चु ताँन् सै लल् खाँम्।
क्हेमैंए फिर तो तलेया क्हेमैंइ ढुक्कले सैदिल् खाँरिगे बिसि परमेश्वरए थेबै शक्तिउँइँले ताँन् भों योंरिगे। छतसि क्हेमैं सैं तोंदै भोंसि तद्।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरजी स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै ताँन् सैमैं बनेइ। म्रोंल् खाँबै सैमैं, म्रोंल् आखाँबै सैमैं, ताँन् शक्ति मुँबै सैमैं परमेश्वरजी ख्रीष्टउँइँलेन् ख्रीष्टए ल्हागिर्न बनेइ।
तलेबिस्याँ प्रभु येशू सियालेया धबै सोगों तसि रेखइ बिसि ङ्योइ क्वेंम्, छलेन येशूए फिर बिश्वास लसि सियाब्मैंलाइ परमेश्वरजी सोगों लमिंसि येशूने पुयुब्मुँ।
तलेबिस्याँ ङ्योलाइ परमेश्वर ङाँर बोबर ख्रीष्टै या पापिमैंए ल्हागिर तिल सिमिंइ। पापिमैंए ल्हागिर खीजी दु:ख योंइ। दिलेया म्हिमैंइ खीलाइ सैवालेया प्ल्हए शक्तिजी खीलाइ सोगों लमिंइ।
ङइ च च्हमिरिए लिलि प्रबै म्हिमैंलाइ सैवाब्मुँ। ङइ म्हिए सैंर्बै ताँमैं नेरो चमैंइ लबै केमैं था सेमना बिसि ताँन् बिश्वासीमैंइ च त्हेर था सेब्मुँ, छले क्हेमैंइ खैबै के लमुँ, छाबन् नों ङइ क्हेमैं घ्रि घ्रिलाइ पिंब्मुँ।