16 छ बिब् थेसि यहूदी चिबनाँब्मैंइ येशूलाइ दुःख पिंबर होंइ, तलेबिस्याँ के लल् आतबै प्रिबै त्हिंइर खीजी सल् लल।
झाइले खीजी यो कारयाबै म्हिने “यो स्योंन् बिइ।” च म्हिइ यो स्योंमा च यो सयासि अर्को यो धोंबन् तयाइ।
छतब् म्रोंसि यहूदी ठिम बेल्ले छेनाले म्हाँदिबै टोलिर्बै फरिसीमैं च्हों धिंउँइँले बैरु त्होंइ ह्यासि येशूलाइ खैले सैले बिसि हेरोद म्रुँए म्हिमैंने सल्ला लबर होंइ।
छ लब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैं बेल्ले ह्रिस खसि चुलाइ तो लले बिसि खेमैं न्होंर मत लबर होंइ।
च्हमा यरूशलेमउँइँले यहूदी चिब्मैंइ खेगिमैं नेरो लेबीमैं यूहन्नाने “क्हि खाब् जा?” ङ्योएबर कुलइ।
चु ताँ थेसि चमैंइ धबै येशूलाइ क्हाल् म्हैइ। दिलेया चमैंए योउँइँले खी स्योयाइ।
केब्छैं ह्रोंसए क्ल्हे भन्दा थेब् आत बिसि ङइ क्हेमैंने बिबै ताँ मैंन्। म्हिमैंइ ङ ह्रुगुदिइ बिस्याँ क्हेमैंलाज्यै या ह्रुगुदिब्मुँ। चमैंइ ङए ताँ ङिंइ बिस्याँ क्हेमैंए ताँ या ङिंब्मुँ।
छतसि को-कोइ यहूदी चिबनाँब्मैंइ च सबै म्हिने बिइ, “तिंयाँ प्रिबै त्हिंइ ग। छतसि क्हिइ क्ल्ह्यो नोइ प्रब आत।”
नब् सबै म्हिइ खी खाब् मुँल बिसि ङो आसेल। तलेबिस्याँ चर म्हिए हुल तबइले येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्याल् खाँल।
च लिउँइँ च म्हि ह्यासि यहूदीमैंए चिबनाँब्मैंने, “ङलाइ सल् लमिंबै म्हि येशू मुँनमैं,” बिइ।
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “ङए आबाजी तोगो समा के लरिइमुँ। छतसि ङज्यै या के लरिइमुँ।”
चु ताँ थेसि यहूदी चिबनाँब्मैंइ येशूलाइ सैबै घ्याँ म्हैइ। तलेबिस्याँ खीजी प्रिबै त्हिंइर के लब् मत्त्रे आङिं, दिलेया परमेश्वरलाइ ह्रोंसए आबा ग बिसि ह्रोंसलाइन परमेश्वर धों तब् ग बिल।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ औदिबै के घ्रि लब् म्रोंसि क्हेमैं ताँन् आचम्म ङ्हाँल् वा।
यरूशलेमर्बै को-कोइ म्हिमैंइ बिइ, “चिबनाँब्मैंइ सैल् म्हैबै म्हि चुन् आङिं वा?