49 च कर्मचारिइ खीने “गुरु, ङए च्ह आसिबन् खमिंन्,” बिइ।
ङ बिस्याँ आयोंब् नेरो आख्युब मुँ, दिलेया प्रभुजी ङलाइ मैंम्। क्हिजी ङलाइ ल्होसि ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंम्। ओ ङए परमेश्वर, युनन् यमिंन्।
“ङए च्हमि च्योंब्स्यो नसि सार तइमुँ। छतसि च ससि सोरिगे बिसि क्हि ङए धिंर खसि चए फिर यो थेंमिंन्,” बिसि चइ यो छ्युँ लइ।
दिलेया येशूजी चने बिइ, “क्हेमैंइ थेब् थेबै केमैं नेरो औदिबै चिनुमैं आम्रोंन् समा खैलसे या क्वेंरिब् आरे।”
येशूजी चने बिइ, “ह्याद्, क्हिए च्ह सोब्मुँ।” चइ येशूजी बिबै ताँ क्वेंसि ह्रोंसए घ्याँ क्हाइ।