19 च च्हमिरिइ खीने बिइ, “अँ, क्हि अगमबक्ता मुँन बिब ङइ था सेइ।
येशूने मुँबै हुलइ बिइ, “चु गालील ह्युलर्बै नासरतउँइँले खबै अगमबक्ता येशू ग।”
“तो ताँ जा?” बिसि येशूजी चमैंने ङ्योएमा चमैंइ बिइ, “नासरतथें येशूए बारेर्बै ताँ खी अगमबक्ता मुँल, खीजी परमेश्वर नेरो म्हिमैंए उँइँरि शक्ति मुँबै के लसि छ्याँबै ताँमैं लोमिंमल।
छाबै के म्रोंसि ताँन् म्हिमैं बेल्ले ङ्हिंयाँइ, धै “परमेश्वर बेल्ले थेब नेरो छ्याँब् मुँन! ङ्योए म्हाँजोर थेबै अगमबक्ता युइमुँ! खी ह्रोंसए म्हिमैं जोगेमिंबर युइमुँ,” बिइ।
छ लब् म्रोंसि येशूलाइ न्हिम्तो लबै फरिसीइ सैं न्हों-न्हों “चु म्हि क्ह्रोंसेंन्ले अगमबक्ता ङिब् ग बिस्याँ चुइ खीलाइ छुइबै च्हमिरि खैतबै म्हि जा बिसि सेमल। चु पापि च्हमिरि ग!” बिबर होंइ।
तलेबिस्याँ क्हिला ङ्हउँलो प्युँ तयाल् खाँइ, तोगो क्हिने मुँबै या क्हिए प्युँ आङिं। क्हिइ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग।”
“खो, म्हि घ्रि ङ्ह्योबर खो! ङइ लबै तोन्दोंरि केमैं खीजी बिमिंइ। खनिज्यै खीन् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट मुँइ उ?”
खीजी लबै छाबै औदिबै चिनु म्रोंसि च म्हिमैंइ “ह्युलर युल् त्हुबै अगमबक्ता क्ह्रोंसेंन चुन् मुँन,” बिइ।
येशूजी बिबै ताँ थेसि को-कोइ म्हिमैंइ बिइ, “क्ह्रोंसेंन खिम् युल् त्हुबै अगमबक्ता मुँन।”
“चइ क्हिए मि म्रोंल् लमिंसेरो तारे चए बारेर क्हिइ तो बिम्दि?” बिसि चमैंइ च म्हिने ङ्योएमा चइ बिइ, “खी अगमबक्ता ग।”