18 तलेबिस्याँ क्हिला ङ्हउँलो प्युँ तयाल् खाँइ, तोगो क्हिने मुँबै या क्हिए प्युँ आङिं। क्हिइ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग।”
दिलेया म्हुँइँसर परमेश्वर अबीमेलेक ङाँर म्होंडर युसि बिइ, “थेद्, च च्हमिरि आगुए प्ह्रेंस्यो ग! छतसि क्हिइ चलाइ पखस्याँ क्हि सियाब्मुँ।”
च क्ल्ह्योर्बै क्रथे हिव्वि हमोरए च्ह शकेमइ चलाइ म्रोंइ। धै चलाइ तिराइ बोसि चने रोसि चए आब्रु वाइ।
दिलेया चमैंइ बिइ, “ङिए रिं चइ फ्यालुस्यो धों लल् योंम्मा?”
छलेन च्हमिरिइ ह्रोंसए प्युँ पिसि अर्कोने ब्ह्या लइबिस्याँ चज्यै ब्यभिचार लम्।”
येशूजी चने “ह्याद्! क्हिए प्युँ हुइ पउ,” बिइ।
च च्हमिरिइ “ङला प्युँ आरे,” बिमा। येशूजी चने बिइ, “क्हिए ‘प्युँ आरे’ बिसि क्हिइ ठिकन् बिइ।
च च्हमिरिइ खीने बिइ, “अँ, क्हि अगमबक्ता मुँन बिब ङइ था सेइ।
दिलेया ह्रोंसए प्युँ मुँन-मुँन् अरू मुँयुँने बालु प्रइबिस्याँ च ब्यभिचार लबै च्हमिरि तब्मुँ। दिलेया प्युँ सियाइबिस्याँ च च्हमिरि ठिमए न्होंर टिल् आत्हु। झाइले अर्को मुँयुँने बालु ब्ह्या ललेया चए फिर ब्यभिचारए छ्याब् आल्हैदि।
ताँन् म्हिमैंए उँइँर ब्ह्या इजेत मुँल्ले तल् त्हुम्। ब्ह्या लल् खाँबै लिउँइँ मुँयुँमैं खाबज्यै या छमिं न्हल् आत, छलेन च्हमिरिमैंज्यै या फ्रें क्ल्योंल् आत, तलेबिस्याँ छाबै के लब्मैंए फिर परमेश्वरजी थेबै दण्ड पिंम्।
च बाहेक सियाबै म्हिए मिं खोंयोंइ आम्हरिगे बिसि महलोनए प्ह्रेंस्यो मोआबीस्यो रूथने ङइ ब्ह्या लइमुँ। चु सहरर्बै म्हिमैंए मिं प्ह्रिबै खाता नेरो ङ्योए म्हाँजोउँइँले महलोनए मिं खोंयोंइ म्हरिब् आरे बिबै ताँए साँचि या क्हेमैंन् मुँ।”