17 च च्हमिरिइ “ङला प्युँ आरे,” बिमा। येशूजी चने बिइ, “क्हिए ‘प्युँ आरे’ बिसि क्हिइ ठिकन् बिइ।
येशूजी चने “ह्याद्! क्हिए प्युँ हुइ पउ,” बिइ।
तलेबिस्याँ क्हिला ङ्हउँलो प्युँ तयाल् खाँइ, तोगो क्हिने मुँबै या क्हिए प्युँ आङिं। क्हिइ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग।”
“खो, म्हि घ्रि ङ्ह्योबर खो! ङइ लबै तोन्दोंरि केमैं खीजी बिमिंइ। खनिज्यै खीन् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट मुँइ उ?”
च ठिक ताँ मुँ, दिलेया चु मैंन्: चमैंइ बिश्वास आलबइले परमेश्वरजी चमैंलाइ चोवाइ। छलेन क्हेमैंइ बिश्वास लसिन् मत्त्रे टिल् योंइमुँ। छतसि थेब् आप्हैंन्, बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्।