36 परमेश्वरए च्हए फिर बिश्वास लब्मैंने खोंयोंइ आनुबै छ्ह मुँ। परमेश्वरए च्हइ बिबै ताँ आङिंब्मैंइ खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंल् आखाँ, दिलेया परमेश्वरए दण्ड खोंयोंइ बिलै चए फिर तरिम्।”
च्हलाइ मान लसि फ्योद्, छ आलस्याँ खी ह्रिस खब्मुँ, धै क्हेमैं घ्याँर्न सिब्मुँ, तलेबिस्याँ खी युनन् ह्रिस खम्। खीए प्हलेर ग्वार ह्रिबर ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
तलेबिस्याँ क्हिउँइँलेन् म्हिमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंमुँ, क्हि चारबै ह्वे ग, छतसि क्हिए छ्याँबै घ्याँर ङि प्रल् योंइमुँ।
च ह्रोंसए खेमैं माँमैंनेन् च्ह्यालनेब्मुँ, चइ खोंयोंइ आखाँबै चारबै छ्ह योंबै ह्वे म्रोंल् योंरिब् आरे।
“छतसि चुमैंइ खोंयोंइ आखाँबै दण्ड योंब्मुँ, दिलेया ठिक के लब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
ङए फिर बिश्वास लसि बप्तिस्मा किंब्मैंइ मुक्ति योंब्मुँ, दिलेया बिश्वास आलब्मैं परमेश्वरए उँइँर छ्याब् मुँबन् ठर्दिब्मुँ।
तलेबिस्याँ क्हिजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ङए मिइ म्रोंल् योंइ।
छले ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वरजी जोगेमिंमुँनामैं बिसि सेब्मुँ।’” छले यशैयाइ प्ह्रिथेंबै ताँ यूहन्ना खसि पूरा लइ।
दिलेया खा-खाबइ खीए ताँ थेसि खीए फिर बिश्वास लइ, खीजी चमैंलाइ परमेश्वरए सन्तान तबै हग पिंइ।
ङइ चमैंलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंमुँ, झाइले चमैं खोंयोंइ या नास आत। धै ङए योउँइँले खाबज्यै चमैं प्हेंसि बोल् खाँरिब् आरे।
येशूजी चने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, छारा तसि आफिइ बिस्याँ खाबै या परमेश्वरए ग्याल्स म्रोंल् आखाँ।”
बालि खैंब्मैंइ नों सै योंब्मुँ, धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर बालि खागु लम्, झाइले प्लुब्मैं नेरो खैंब्मैं ङ्हिंना ङ्हिंन् सैं तोंब्मुँ।
“क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, खाबइ ङए ताँ थेसि ङ कुल्मिंबै आबाए फिर बिश्वास लमुँ, चइ खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंम्। चए निसाफ आत, चइ सजैं योंल् आत्हु, बरु च म्हि सिबउँइँले धबै सोसि खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ।
स्वर्गउँइँले युबै क्हें ङए ज्यु ग। चु क्हें क्हेमैंए खेमैंइ चबै मन्न धों तब आङिं, चमैंइ च मन्न बिबै क्हें चलेया सियाइ। दिलेया चु क्हें चब्मैं खोंयोंइ या सोरिब्मुँ।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, ङइ बिबै ताँ ङिंब्मैं खोंयोंइ सिल् त्हुरिब् आरे।”
दिलेया चमैंए ताँ आक्वेंबै यहूदीमैंइ बिस्याँ अरू ह्रेंमैं होंसिदिसि प्रभुए फिर बिश्वास लबै अलि-अङाँमैंए बिरोध लसि चमैंए सैं ककाँ क्युँक्युँ ङ्हाँन् लवाइ।
तलेबिस्याँ ठिमर्बै ताँ आम्हाँदिब्मैं म्रोंसि परमेश्वर ह्रिस खम्, दिलेया ठिमन् आरेस्याँ पाप तो जा बिसेया आसेमल।
छतसि ङ्योए पापए ल्हागिर येशू ख्रो तसि सिमिंबइले ङ्यो परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिइमुँ। छतसि परमेश्वरए ह्रिसउँइँले येशूजी ङ्योलाइ जोगेमिंब्मुँ।
छतसि ख्रीष्ट येशूए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर दण्ड आरे।
दिलेया ठिमइ बिब् धोंले के लसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै आशा लब्मैंइ सराप योंम्, तलेबिस्याँ “ठिमर प्ह्रिबै ताँन् ताँमैं छेनाले आम्हाँदिब्मैंइ सराप योंम्।” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
केर आफेबै स्योलिबै ताँए लिलि प्रसि धोकार आफेद्। तलेबिस्याँ बिब् आङिंसि छाबै आछ्याँबै केमैं लप्रब्मैंए फिर परमेश्वरजी थेबै ह्रिस ङेब्मुँ।
झाइले स्वर्गउँइँले युबै परमेश्वरए च्ह खोंयों युब् ङ्हे बिसि क्हेमैं ह्रेरिइमुँ बिबै ताँ चमैंइ ङिने बिरिमुँ। खीजी ह्रोंसए च्ह येशू सिबइले धबै सोगों लमिंइ, धै येशूजी तारे खबि छेबै दण्डउँइँले ङ्योलाइ जोगेमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योलाइ दण्ड पिंबै ल्हागिर त्हाँब आङिं, दिलेया ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टउँइँले जोगेबर ओंसों ओंनोंन् खीजी ङ्योलाइ त्हाँब् ग।
छतसि क्हेमैं ह्रोंसन् मैंन्दि: को-कोइ परमेश्वरए च्हलाइ प्हलेइ प्लेम्। धै परमेश्वरजी बाछा फैबै कोइ चमैंलाइ पापउँइँले पबित्र लमिंलेया चमैंइ च को तो धोंइ आङ्हाँ। धै ह्रोंसलाइ दयाम्हाँया लबै पबित्र प्ल्हए आब्रु वाम्। छाबै म्हिइ झन् कति थेबै दण्ड योंलै।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै च्हौ थेबै मुक्तिलाइ तो धोंइ आङ्हाँस्याँ ङ्यो खैले परमेश्वरउँइँले स्योरल् खाँमुँ? चु मुक्तिए ताँ धाँसे ओंसों प्रभु येशूजीन् बिब् ग, धै खीए ताँ थेब्मैंइ चु ताँ क्ह्रोंसेंन ग बिसि ङ्योने उँइँमिंइ।
“परमेश्वरजी बिबै ताँ आङिंब्मैं खीए भों न्हबै क्ल्ह्योर खोंयोंइ होंल् योंरिब् आरे,” बिसि खीजी चमैंए बारेर कसम चब आङिं वा?
परमेश्वरए फिर बिश्वास आलबइले चमैं भों न्हल् योंबै क्ल्ह्योर होंल् आयों।
दिलेया ङ्हिंब्मैं, येशूए फिर बिश्वास लबर फा पिब्मैं, छेरन् तबै के लब्मैं, म्हि सैमैं, ब्यभिचार लब्मैं, फाफुइ लब्मैं, कु पूजा लब्मैं नेरो स्योर्गुमैं ताँन् प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्योर ह्याल् त्हुब्मुँ। चर बारुद नेरो लुँरिबै मिए होंल्दों मुँ। चु प्ल्हइ दु:ख योंबै क्ल्ह्यो ग।”