34 परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिइ परमेश्वरए ताँ पोंम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्हइ प्लिमिंम्।
ठिक केमैं लब क्हिजी खोमुँ, आछ्याँबै केमैं बिस्याँ क्हिजी आखो। छतसि परमेश्वर, क्हिए परमेश्वरजी क्हिए थुमैंलाइ भन्दा क्हिलाइ ल्हें आशिक पिंसि क्हिए सैं तोंन् लमिंइमुँ;
“ङ्ह्योत्ति, ङए के लबै म्हि, खीलाइ ङइ त्हाँइमुँ। ङइ खीलाइ खोम्, खी म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। खीए फिर ङए प्ल्ह कुल्मिंब्मुँ। छतसि खीजी ताँन् ह्रें-ह्रेंमैंए फिर निसाफ लब्मुँ।
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
खी दयाम्हाँयाइ प्लिंबइले ङ्योइ दयाम्हाँया फिर झन् थेबै दयाम्हाँया योंइँमुँ।
“ङइ आबाउँइँले ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ, खी परमेश्वर आबाउँइँले युब्मुँ, खीजीन् ङए बारेर ग्वाइ पिंब्मुँ।
छान् तलेया ङइ क्हेमैंने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ बिमुँ, ङ छुइले ह्याबन् क्हेमैंए ल्हागिर छ्याँब् तम्। तलेबिस्याँ ङ आह्याइ बिस्याँ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर युरिब् आरे। ङ ह्याइ बिस्याँ पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ह्युलर्बै म्हिमैं दोषि ठर्दिबर परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हलाइ कुलब आङिं, दिलेया चमैंलाइ जोगेबर कुल्मिंइ।
तलेबिस्याँ आबा ह्रोंसनेन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँ, छलेन खीजी च्हलाज्यै या छ्हए मुल तबै हग पिंइमुँ।
छबिमा येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ लोमिंबै ताँमैं ङल् आङिं, दिलेया ङ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाला ग।
ङइ परमेश्वरउँइँले थेबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्हेमैंने बिइमुँ, दिलेया तोगो क्हेमैंइ ङ सैल् म्हैइमुँ। अब्राहामइ छाबै के आलल।
परमेश्वरए सन्तानइ परमेश्वरए ताँ थेम्। क्हेमैं परमेश्वरए सन्तान आङिं। छतसि क्हेमैंइ परमेश्वरए ताँ आथे।”
च के लब नेरो ताँ लोमिंबर होंबै त्हेउँइँले खीलाइ स्वर्गर बोह्याबै त्हे समार्बै ताँन् ताँमैं ङइ चर प्ह्रिथेंइँमुँ। स्वर्गउँइँ बोयाब् भन्दा ओंसों येशूजी त्हाँबै कुल्मिंबै चेला चिब्मैंलाइ खीजी पबित्र प्ल्हउँइँले “छ-छ लद्” बिइ।
परमेश्वरजी नासरतथें येशूलाइ पबित्र प्ल्ह नेरो शक्तिजी प्लिंमिंसि खीजी छ्याँबै केमैं लदै, दुष्टइ ह्रुगुदिब्मैं सल् लमिंदै प्रइ, तलेबिस्याँ परमेश्वर खीने बालु मुँल।
तलेबिस्याँ ठिमइ ङइ लबै पापए निसाफ लसि सिबै दण्ड पिंलेया परमेश्वरए प्ल्हए शक्तिजी ङलाइ ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् लसि छारा छ्ह पिंसि च दण्डउँइँले फ्रेमिंइमुँ।
ङ परमेश्वरए म्हिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा च्योंब मुँनबिलेया ख्रीष्टने घ्रिन् तसि खोंयोंइ आखाँबै सै न्होरए बारेर अरू ह्रेंमैंने बिप्रबै मौका ङलाइ पिंइ।
तलेबिस्याँ खीने मुँबै ताँन् गुनमैं ख्रीष्टने मुँबइले परमेश्वर सैं तोंइ।
छतसि छाबै स्योर ताँ आक्वेंन्, तलेबिस्याँ परमेश्वरने मुँबै ताँन् गुनमैं येशू ख्रीष्टने मुँ।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
च लिउँइँ च स्वर्गदूतइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मुँबै स्यों ङलाइ उँइँइ। च स्यों बेल्ले टल्कदिबै तुथु धोंले वाँ-वाँ ब्योंब् मुँल। च स्यों परमेश्वर नेरो क्यु च्हजए राजगद्दिउँइँले त्होंसि,