32 खीजी तो म्रोंइँमुँ, तो थेइमुँ, चन् बिम्, दिलेया खीजी बिबै ताँ खाबज्यै आक्वें।
तलेबिस्याँ खाबइ ह्रिमुँ चइ योंब्मुँ, खाबइ म्हैमुँ चइ स्याब्मुँ, धै खाबइ म्रा ह्रामुँ चए ल्हागिरि म्रा थोंमिंब्मुँ।
खी ह्रोंसए म्हिमैं ङाँर युइ, दिलेया ह्रोंसए म्हिमैंइ खीए फिर बिश्वास आल।
तारेसेरो ङइ क्हेमैंने केब्छैं आबि, तलेबिस्याँ क्ल्हेइ तो लम् बिसि केब्छैंइ था आसे। दिलेया ङइ क्हेमैंने थु बिइमुँ, तलेबिस्याँ ङए आबाउँइँले थेबै तोन्दोंरि ताँ ङइ क्हेमैंने बिमिंइँमुँ।
पिलाताइ खीने “छ बिस्याँ क्हि म्रुँन् वा?” बिसि ङ्योएमा येशूजी बिइ, “ङ म्रुँ ग बिसि क्हिइन बिइमुँ। क्ह्रोंसेंन्बै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर ङ फिब् ग। छतसि ङ चु ह्युलर युब् ग। क्ह्रोंसेंन्बै ताँ खोब्मैंइ ङए ताँ थेमुँ।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, ङिइ था सेबै ताँए बारेर बिम्, धै ङिइ म्रोंबै ताँए ग्वाइ पिंम्, दिलेया क्हेमैंइ ङिए ताँ आक्वें।
चमैं यूहन्ना ङाँर खसि बिइ, “गुरु! यर्दन स्यों क्योंजा क्हिने मुँबै म्हिए बारेर ओंसों क्हिइ ग्वाइ पिंल, तिंजोरोम् खीजीन् म्हिमैं क्युर प्ल्हुँसि बप्तिस्मा पिंरिइमुँ। धै ताँन् म्हिमैं खी ङाँर्न ह्यारिइमुँ।”
दिलेया खीए ताँ क्वेंब्मैंइ परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ बिसि प्रमाण पिंम्।
तलेबिस्याँ आबाजी च्हने म्हाँया लम्, धै ह्रोंसजी लरिबै ताँन् केमैं च्हने उँइँमिंम्। चु स्याले म्हि सल् लमिंब् भन्दा अझै थेबै केमैं खीजी च्हने उँइँमिंब्मुँ, धै क्हेमैं प्लेटोयाब्मुँ।
ङइ क्हेमैंए बारेर बिल् त्हुबै ताँमैं नेरो निसाफ लल् त्हुबै ताँमैं ल्हें मुँ। दिलेया ङ कुल्मिंबै परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्ब मुँ, छतसि खीउँइँले ङइ तो थेमुँ चन् ङइ ह्युलर्बै म्हिमैंने बिमिंमुँ।”