23 छतसि च चेला सिरिब आरे बिबै ताँ अरू अलिमैं न्होंर थेनेइ। दिलेया येशूजी “च आसि” आबिल। “ङ आयुन् समा च सोरिगे बिब ङए सैं मुँलेया क्हिलाइ च ताँ तले चैदिइ?” बिसि खीजी बिल।
तलेबिस्याँ म्हिए च्ह खीए आबाए मान योंसि स्वर्गदूतमैंने युमा म्हिमैंइ खैबै के लइमुँ छाबन् नों खीजी पिंब्मुँ।
दे त्हे लिउँइँ येशूए फिर बिश्वास लबै प्रसे ङ्हिस्युदे म्हिमैं खागु तमा चमैंए म्हाँजोर पत्रुस रासि बिइ,
चर ङिइ प्रभुए फिर बिश्वास लबै अलि-अङाँमैं त्होइ। चमैंइ “सद घ्रि समा ङिने टिमिंन्” बिइ। छतसि ङि ङिरो चमैंनेन् टिबै लिउँइँ ङि रोम बिबै सहरर फेखइ।
छतमा ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए न्होंउँइँलेन् पबित्र प्ल्हजी नेरो बुद्धिइ प्लिंब धै ताँनइ म्हाँदिबै म्हि ङिउँलो त्हाँन्। धै ङ्योइ चमैंलाइ चु चब् चुबै के पिंले।
छले चु क्हें चमा, चु प्हेलाउँइँले थुँमा प्रभु आयुन् समा क्हेमैंइ प्रभु सिबै बारेर आगुलाइ उँइँमिंब्रें लब्मुँ।
छतसि ठिक त्हे आतन् समा खाबै फिरै या क्हेमैंइ छ्याब् आल्हैदिद्, ताँनए निसाफ प्रभुजीन् च त्हेर लम्। म्हिमैंइ आसेल्ले लबै आछ्याँबै केमैं या ताँनइ सेल् लमिंब्मुँ, छलेन म्हिमैंए सैं न्होंर्बै ताँमैं या उँइँमिंब्मुँ। धै म्हिमैंइ खैबै केमैं लइमुँ च अनुसार्बै इनाम परमेश्वरजी चमैंलाइ पिंब्मुँ।
छतसि ओ अलि-अङाँमैं, प्रभु आयुन् समा ढुक्काले टिद्। ताँ घ्रि बिले, म्रों रुँइँसि म्हिइ बालि आखुन् समा ढुक्काले टिरिम्। चइ आरुँइँन् समा बर्ख नेरो सर्खर्बै नाँ युब पैंरिम्।
तो तलेया ङ आयुन् समा क्हेमैंइ तो ताँर बिश्वास लइमुँ, च ताँर्न अझै छेनाले बिश्वास लरिद्।