22 येशूजी चने बिइ, “ङ आयुन् समा चइ ङ पैंरिगे बिब ङए सैं मुँलेया क्हिलाइ चु ताँ तले चैदिइ? क्हिम् ङए लिलि प्रद्!”
झाइले येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “ङए लिलि खदा ङ्हाँम्मैं, ह्रोंसए ज्यु म्हाँया आलल्ले दुःख नोसि ङए लिलि खल् त्हुम्।
तलेबिस्याँ स्यारउँइँले (पूर्वउँइँले) काम्लि-तिम्लि रामा न्हुउँइँ (पश्चिम) समा चारब् धोंले म्हिए च्ह ताँनइ म्रोंन्ले युब्मुँ।
येशू जैतून बिबै कोंर क्हुँरिमा खीए चेलामैं खाबज्यै आसेल्ले खी ङाँर खसि खीने ङ्योएइ, “छाबै त्हे खोंयों तम्? धै क्हि एयुबै त्हे नेरो चु ह्युल नास तमा खैबै चिनुमैं तमुँ?”
छतसि क्हेमैं या न्हक्रों मिक्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आमैंबै त्हेर म्हिए च्ह युब्मुँ।”
“म्हिए च्ह म्रुँ तसि खीए थेबै मानर ल्हें स्वर्गदूतमैंने बालुन युब्मुँ, धै ह्रोंसए पबित्र राजगद्दिर टिब्मुँ,
छबिमा येशूजी चने बिइ, “क्हि ङए लिलि खो। सिनुमैंलाइ सिनुमैंन पारिगे।”
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, चुर मुँबै म्हिमैं न्होंरि को-कोइ परमेश्वरए ग्याल्स शक्तिर युब् आम्रोंन् समा सिरिब् आरे।”
(परमेश्वरए मिं थेब् लबै ल्हागिर पत्रुस खैले सिल् त्हुम् बिसि येशूजी छ बिल।) चु ताँमैं बिल् खाँबै लिउँइँ येशूजी चने “ङए लिलि प्रद्!” बिइ।
च म्रोंसि पत्रुसइ येशूने “प्रभु, चुलाइ तो तम् दि?” बिसि ङ्योएइ।
छले चु क्हें चमा, चु प्हेलाउँइँले थुँमा प्रभु आयुन् समा क्हेमैंइ प्रभु सिबै बारेर आगुलाइ उँइँमिंब्रें लब्मुँ।
छतसि ठिक त्हे आतन् समा खाबै फिरै या क्हेमैंइ छ्याब् आल्हैदिद्, ताँनए निसाफ प्रभुजीन् च त्हेर लम्। म्हिमैंइ आसेल्ले लबै आछ्याँबै केमैं या ताँनइ सेल् लमिंब्मुँ, छलेन म्हिमैंए सैं न्होंर्बै ताँमैं या उँइँमिंब्मुँ। धै म्हिमैंइ खैबै केमैं लइमुँ च अनुसार्बै इनाम परमेश्वरजी चमैंलाइ पिंब्मुँ।
तो तलेया ङ्योए प्रभु येशू युमा खीए उँइँर राबै त्हेर ङिए इनाम योंबै आशा, सैं तोंबै ताँ क्हेमैंन् ग। धै क्हेमैं म्रोंसि ङि थेब् प्हैंबै क्रेगि योंब्मुँ।
छतसि ओ अलि-अङाँमैं, प्रभु आयुन् समा ढुक्काले टिद्। ताँ घ्रि बिले, म्रों रुँइँसि म्हिइ बालि आखुन् समा ढुक्काले टिरिम्। चइ आरुँइँन् समा बर्ख नेरो सर्खर्बै नाँ युब पैंरिम्।
च धोंलेन् क्हेमैं या ह्रेसि टिरिद्। ह्रोंसए सैं भोंब् लद्, तलेबिस्याँ प्रभु येशू युनन् युब्मुँ।
ङ्ह्योत्ति, येशू न्हाँम्स्योर युइन मुँ। खीलाइ सैब्मैं नेरो अरू ताँन् म्हिमैंज्यै या खी म्रोंब्मुँ। छले खि युरिब् म्रोंमा ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैं न्हुँ लसि क्रोब्मुँ। आमेन, छान् तरिगे।
तो तलेया ङ आयुन् समा क्हेमैंइ तो ताँर बिश्वास लइमुँ, च ताँर्न अझै छेनाले बिश्वास लरिद्।
चु ताँन् ताँए ग्वाइ पिंबै प्रभु येशूजी “क्ह्रोंसेंन, ङ युनन् युसिन् मुँ,” बिइमुँ। आमेन! ओ प्रभु येशू, युनन् यु!
“थेद्! ङ युनन् युब्मुँ बिसि,” येशूजी बिइमुँ। “चु कितबर प्ह्रिबै ‘लिउँइँ तखम्’ बिबै ताँ ङिंबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ।”
ङ युनन् युम्। क्हेमैंइ ट्होसि योंल् त्हुबै इनाम खाबज्यै क्हेमैंउँइँले प्हेंइ बोल् आखाँरिगे बिसि क्हेमैंइ तो ताँर बिश्वास लइमुँ, च ताँर्न अझै छेनाले बिश्वास लद्।