20 पत्रुसइ लिग्याँइ तोसि ङ्ह्योमा येशूजी खोबै चेला लिलि खरिब् म्रोंइ। चइ ओंसों ङेसर्बै चब् चबै त्हेर येशूए तिंर केंसि “प्रभु, क्हिलाइ क्हाल् पिबै म्हि खाब् जा?” बिसि ङ्योएल।
रेद्, ह्याले। ङ्ह्योद्! ङलाइ क्हाल् पिंबै म्हि चेंदोन् मुँ।”
झाइले च सिमोन पत्रुस नेरो येशूजी खोबै अर्को चेला ङाँर न्हेह्यासि बिइ, “म्हिमैंइ प्रभु छगोंउँइँले बैरु बोयाना! दिलेया खीलाइ खनिर थेंइँमुँ ङिइ आसे।”
च म्रोंसि पत्रुसइ येशूने “प्रभु, चुलाइ तो तम् दि?” बिसि ङ्योएइ।
चु ताँन् ताँ ग्वाइ पिंसि प्ह्रिबै चेला येशूजी खोबै चेला ग। चए ग्वाइ क्ह्रोंसेंन्बै मुँ बिसि ङिइ सेइमुँ।
येशूजी खोबै चेलाइ पत्रुसने बिइ, “खिम् प्रभु ग मुँन!” “खी प्रभु मुँन!” बिब् थेसि सिमोन पत्रुसइ ह्रोंसए प्लिथेंबै क्वें क्रेर फैसि क्युर फाल् झोंइ।