22 च्हौ बिसि खीजी चमैंए फिर सो फुइसि बिइ, “पबित्र प्ल्ह किंन्।
झाइले याहवेह परमेश्वरजी सउँइँले म्हि बनेसि चए नखुँरि सो फुइमिंमा म्हि सोगों तइ।
याहवेहए बचनइ मु बनेइ, धै चर मुँबै तोन्दोंरि सै बनेइ।
झाइले ङ आबाने यो छ्युँ लब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ङाँर अर्को ल्होमिंबै थु कुलब्मुँ। धै खी क्हेमैंने खोंयोंन् बिलै तरिब्मुँ।
“ङइ आबाउँइँले ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ, खी परमेश्वर आबाउँइँले युब्मुँ, खीजीन् ङए बारेर ग्वाइ पिंब्मुँ।
छान् तलेया ङइ क्हेमैंने क्ह्रोंसेंन्बै ताँ बिमुँ, ङ छुइले ह्याबन् क्हेमैंए ल्हागिर छ्याँब् तम्। तलेबिस्याँ ङ आह्याइ बिस्याँ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर युरिब् आरे। ङ ह्याइ बिस्याँ पबित्र प्ल्ह क्हेमैं ङाँर कुल्मिंब्मुँ।
येशूजी धबै चमैंने बिइ, “क्हेमैं छिं ङ्हाँरिगे! आबाजी खैले ङ कुल्मिंइ, छलेन ङज्यै या क्हेमैं कुल्मिंब्मुँ।”
खाबै पाप क्हेमैंइ क्षमा लमुँ, चमैंए पाप क्षमा तमुँ। छलेन खाबै पाप क्हेमैंइ क्षमा आल, चमैंए पाप क्षमा आत।”
येशूजी चु ताँ पबित्र प्ल्हए बारेर बिल। तलेबिस्याँ येशूए फिर बिश्वास लब्मैंइ पबित्र प्ल्ह योंमल। च त्हेर परमेश्वरजी खीए प्ल्ह म्हिमैं फिर आकुलल। तलेबिस्याँ च त्हे समा येशू मान योंबै स्वर्गर आह्याल।
“ङ्योइ धोंलेन् चुमैंज्यै या पबित्र प्ल्ह योंसेरो क्युए बप्तिस्मा आकिंन् बिसि खाबइ बिल् खाँमुँ?”
चइ चमैंने “क्हेमैंइ प्रभुए फिर बिश्वास लइरि पबित्र प्ल्ह योंइ वा?” बिसि ङ्योएइ। चमैंइ बिइ, “पबित्र प्ल्ह मुँ बिब ङिइ आथेइमुँ।”
पत्रुसइ बिइ, “ङिइ आछ्याँबै केमैं लना बिसि क्हेमैं ताँनइ ह्रों-ह्रोंसए आछ्याँबै केमैं पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एद्, धै क्हेमैंए पाप क्षमा तबै ल्हागिर येशू ख्रीष्टए मिंर बप्तिस्मा किंन्। छलमा परमेश्वरउँइँले क्हेमैंइ पबित्र प्ल्हए बरदान योंब्मुँ।
छतमा चमैं ताँन् परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ, धै पबित्र प्ल्हजी पिंबै शक्तिउँइँले चमैंइ स्यो-स्योबै क्युइर पोंबर होंइ।
छबिमा पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि पत्रुसइ चमैंने बिइ, “ओ म्हिए फिर्बै क्रथे नेरो चिबनाँब्मैं!
पत्रुस नेरो यूहन्ना चर खसि चर्बै बिश्वासीमैंइ पबित्र प्ल्ह योंरिगे बिसि चमैंए ल्हागिर प्राथना लमिंइ।
ङ क्हेमैंने ताँ घ्रि ङ्योएम्: परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह क्हेमैंइ खैले योंइ? ठिमइ बिब् धोंले लसि योंइ उ, सैं तोंबै ताँ थेसि क्वेंबइले योंइ?