13 स्वर्गदूतमैंइ चने “ओ नानि, क्हि तले क्रोरिल?” बिसि ङ्योएमा चइ बिइ, “म्हिमैंइ ङए प्रभु बोयाना। दिलेया खी खनिर थेंगे ङइ आसे।”
“क्हेमैं प्रदै तो ताँए बारेर छलफल लरिल?” बिसि येशूजी चमैंने ङ्योएमा चमैं प्ररिबै तोंर्न सैं आतोंब् धोंले रायइ।
झाइले येशूजी खीए आमा नेरो खीजी खोबै चेला चर रारिब् म्रोंसि आमाने बिइ, “ओ आमा, ङ्ह्योद्, चु क्हिए च्ह ग!”
येशूजी चने बिइ, “ङइ तो लल् त्हुम् बिसि क्हिइ ङने बिल् आत्हु। तलेबिस्याँ ङए के लबै त्हे अझै आतइमुँ।”
येशूजी चने “ओ नानि, क्हि तले क्रोरिल? क्हिइ खाब् म्हैल?” बिसि ङ्योएमा चइ खी बगैंचार के लबै म्हि धों ङ्हाँसि बिइ, “चिब, क्हिइ छुइले खीलाइ बोयास्याँ, खनिर थेंइँमुँ ङने बिमिंन्। खीलाइ ङ बोह्याम्।”
झाइले च सिमोन पत्रुस नेरो येशूजी खोबै अर्को चेला ङाँर न्हेह्यासि बिइ, “म्हिमैंइ प्रभु छगोंउँइँले बैरु बोयाना! दिलेया खीलाइ खनिर थेंइँमुँ ङिइ आसे।”
दिलेया खिइ बिइ, “क्हेमैं छले क्रोसि ङए सैं तले च्योंब् लमुँ? प्रभु येशूए ल्हागिर ङ जेलर फैब् मत्त्रे आङिं, यरूशलेमर सिल् त्हुनाबिलेया ङ तयार मुँ।”