4 येशूजी चने बिइ, “ङइ तो लल् त्हुम् बिसि क्हिइ ङने बिल् आत्हु। तलेबिस्याँ ङए के लबै त्हे अझै आतइमुँ।”
चए ताँ थेसि येशूजी चने बिइ, “ओ नानि, ङए फिर क्हिइ थेबै बिश्वास लना! छतसि क्हिए सैंर मैंब् धोंले क्हिए ल्हागिरि तरिगे।” खीजी छ बिबै तोदोंन् च च्हमिरिए च्हमि सयाइ।
चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ तले ङलाइ म्हैरिल? ङए आबाए धिंर ङ मुँल् त्हुम् बिब क्हेमैंइ आसेल् वा?”
येशूजी चमैंने बिइ, “तारे म्हिए च्हजी थेबै मान योंबै त्हे तखइमुँ।
खीजी चु ह्युल पिसि परमेश्वर आबा ङाँर ह्याबै त्हे तखइमुँ बिसि दुःखने फ्रेबै चाडए ओंसोंन् येशूजी था सेल। खीजी ह्युलर मुँबै ह्रोंसए चेलामैंने खोंयोंइ म्हाँया लरिमल, धै लिउँइँ समन् चमैंने म्हाँया लरिइ।
चर अँगुरए प्हा नुयामा येशूए आमाइ खीने “चुमैंने प्हा खाँयाँना,” बिइ।
स्वर्गदूतमैंइ चने “ओ नानि, क्हि तले क्रोरिल?” बिसि ङ्योएमा चइ बिइ, “म्हिमैंइ ङए प्रभु बोयाना। दिलेया खी खनिर थेंगे ङइ आसे।”
येशूजी चने “ओ नानि, क्हि तले क्रोरिल? क्हिइ खाब् म्हैल?” बिसि ङ्योएमा चइ खी बगैंचार के लबै म्हि धों ङ्हाँसि बिइ, “चिब, क्हिइ छुइले खीलाइ बोयास्याँ, खनिर थेंइँमुँ ङने बिमिंन्। खीलाइ ङ बोह्याम्।”
चु ताँ थेसि चर्बै म्हिमैंइ खीलाइ क्हाबर होंइ। दिलेया खाबज्यै खीए फिर यो झोंल् आखाँ। तलेबिस्याँ खीए सिबै त्हे अझै आतल।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङए ल्हागिर ठिक त्हे तोगो समा आखइमुँ, दिलेया क्हेमैंए ल्हागिरि खोंयों बिलै या छ्याँबन् मुँ।
क्हेमैं चाड म्हाँदिबर ह्याद्। ङ चु चाड म्हाँदिबर आह्या, तलेबिस्याँ ङए त्हे अझै आतइमुँ।”
चु ताँमैं येशूजी मन्दिरर मुइ झोंबै बाकस ङाँर क्हुँसि बिब् ग। दिलेया खाबज्यै या खीलाइ आक्हा। तलेबिस्याँ खीए सिबै त्हे अझै आतल।
छतसि तारे ङिइ म्हिमैंलाइ ङ्ह्योमा चमैंने मुँबै बैरुबै सैमैंउँइँले आङ्ह्यो। ख्रीष्टलाज्यै ओंसों ङिइ छलेन् ङ्ह्योमल, तारे ङिइ खीलाइ छले आङ्ह्यो।