11 धाँसे ओंसों येशूजी औदिबै चिनु गालील ह्युलर्बै काना नाँसर लइ। छले खीजी औदिबै के उँइँमिंइ, छाब् म्रोंसि चेलामैंइ खीए फिर बिश्वास लइ।
खीए थेबै मिं खोंयोंन बिलै क्वेरिगे; पृथ्बी तिगोंन् म्हिमैंइ खीए थेबै के म्रोंरिगे! आमेन नेरो आमेन!
खी बेल्ले थेब मुँ बिसि अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर बिप्रद्, ताँन् म्हिमैंए म्हाँजोर खीजी लबै औदिबै केमैंए बयन लद्!
याहवेहजी मिश्रीमैंए फिर लमिंबै थेबै के इस्राएलीमैंइ म्रोंसि चमैंइ याहवेहने ङ्हिंइ, च त्हेसेरो चमैंइ याहवेह नेरो खीए केब्छैं मोशाए फिर बिश्वास लइ।
चमैंइ चु चिनुमैं ङ्हिं म्रोंसेया आक्वेंसि, क्हिए ताँ या आथेस्याँ, नील स्योंर्बै च्युगुदे क्यु किंसि कारा क्ल्ह्योर ङेमिंन्। क्हिइ नील स्योंउँइँले पखबै क्यु सर को तयाब्मुँ।”
परमेश्वरए बचन म्हिए क्हो किंसि ङ्योए म्हाँजोर युसि टिइ। खी दयाम्हाँया मुँब नेरो कह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमल खीए चारबै ह्वे ङिइ म्रोंइमुँ, च चारबै ह्वे परमेश्वर आबाउँइँले युबै घ्रि मत्त्रे च्हल् मुँल।
स्योंम्बै मोशालाइ परमेश्वरजी खीए ठिम पिंइ, दिलेया येशू ख्रीष्टउँइँले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ नेरो बेल्ले थेबै दयाम्हाँया ङ्योइ योंइ।
च प्हँन्हाँग्धों येशूजी गालील ह्युलर ह्याबै सैं लइ। धै खीजी फिलिप बिबै म्हि त्होसि चने बिइ, “ङए लिलि प्रद्।”
येशूजी चने बिइ, “ङइ क्हि तुँबुए धुँ न्होंर म्रोंल बिबर्न क्हिइ बिश्वास लम्मा? क्हिइ लिउँइँ चु भन्दा थे-थेबै सैमैं म्रोंब्मुँ।”
ल्हें म्हिमैं खी ङाँर खसि खें-खेंमैं न्होंर्न बिइ, “यूहन्नाइ औदिबै चिनुमैं तोइ आल, दिलेया यूहन्नाइ चु म्हिए बारेर बिबै ताँमैं क्ह्रोंसेंन मुँन।”
दिलेया क्हेमैंइ ङए फिर थेबै बिश्वास लरिगे बिसि क्हेमैंए ल्हागिरि ङ चर आरेबर ङ तोंइँमुँ। तो तलेया ङ्यो च ङाँर ह्याले।”
ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो फरिसीमैंइ थेबै म्हि च्होंर्बै म्हिमैं हुइसि बिइ, “चु म्हिइमि ल्हें औदिबै चिनुमैं लसिन् मुँ। छतसि तारे ङ्योइ तो लले?
छलेन खीजी चु औदिबै के लइमुँ बिब् थेसि म्हिए हुल खीने त्होबर खल।
येशूजी यहूदीमैंए उँइँर ल्हें औदिबै चिनुमैं लल। दिलेया चमैंइ खीए फिर बिश्वास आल।
यशैयाइ येशूए थेबै मान म्रोंसि खीए बारेर चु ताँ बिल।
क्हेमैंइ ङए मिंर तो ह्रिलैया च्हउँइँले आबाए मान तरिगे बिसि क्हेमैंइ ह्रिबै सैमैं ङइ पूरा लमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ आबाजी क्हेमैंने म्हाँया लम्। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङलाइ म्हाँया लइमुँ, धै ङ परमेश्वर आबाउँइँले युब् ग बिसि क्वेंइमुँ।
क्हिजी तोन्दोंरि ताँ सेमना बिसि तारे ङिइ क्होइ। खाबज्यै या क्हिने ताँमैं ङ्योएल् आत्हु। छतसि क्हि परमेश्वर आबाउँइँले युब् ग बिसि ङिइ क्वेंइमुँ।”
चए नुँइँम्धों गालीलर्बै काना नाँसर ब्ह्या मुँल। येशूए आमा या चर्न मुँल।
झाइले दुःखने फ्रेबै चाडए त्हेर येशू यरूशलेमर मुँमा। खीजी लबै औदिबै चिनुमैं म्रोंसि ल्हें म्हिमैंइ खीए मिंर बिश्वास लइ।
च म्हुँइँसर येशू ङाँर खसि खीने बिइ, “ओ गुरु, क्हि परमेश्वरउँइँले युबै लोमिंबै म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी आल्होमिंस्याँ क्हिइ लब् धों तबै चु औदिबै चिनुमैं खाबज्यै लल् आखाँ।”
फरिसीमैंइ छाबै ताँ थेइमुँ बिब् सेसि येशू धबै यहूदीया ह्युल पिसि गालील ह्युलर एह्याइ।
च लिउँइँ खी धबै गालीलर्बै काना बिबै नाँसर ह्याइ। खीजी चर ओंसों क्युउँइँले अँगुरए प्हा लमिंल। कफर्नहुमर कर्मचारि घ्रि मुँल, चए च्ह नरिल।
खी यहूदीया ह्युलउँइँले गालील ह्युलर खसि लबै औदिबै चिनुमैं न्होंर्बै चु ङ्हिखेबै मुँल।
तलेबिस्याँ खैले म्हिमैंइ परमेश्वर आबाए मान लमुँ, छलेन ताँन् म्हिमैंइ खीए च्हए मान लरिगे। च्हए मान आलब्मैंइ च्हलाइ कुल्मिंबै आबालै या मान आल।
खीजी लबै छाबै औदिबै चिनु म्रोंसि च म्हिमैंइ “ह्युलर युल् त्हुबै अगमबक्ता क्ह्रोंसेंन चुन् मुँन,” बिइ।
झाइले ल्हें म्हि खीए लिलि खइ, तलेबिस्याँ खीजी नबै म्हिमैं सल् लमिंबै औदिबै चिनुमैं चमैंइ ओंसोंन् म्रोंल।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, ङइ लबै औदिबै चिनुमैं म्रोंसि क्हेमैंइ ङलाइ म्हैब आङिं, दिलेया म्रेंन्ले क्हें चल् योंबइले ङलाइ म्हैब् ग।
छबिमा चमैंइ येशूने बिइ, “क्हिए फिर बिश्वास लरिगे बिसि क्हिजी खैतबै चिनु ङिने उँइँमिंमुँ?
दिलेया चर मुँबै ल्हें म्हिमैंइ खीए फिर बिश्वास लसि बिइ, “परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट युमा येशूजी लबै औदिबै चिनुमैं भन्दा थेबै केमैं लम् रो वा?”
फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ बिइ, “च परमेश्वरउँइँले युबै म्हि आङिं, तलेबिस्याँ चइ प्रिबै त्हिंइ आम्हाँदि।” दिलेया अरूमैंइ बिइ, “चु पापि म्हि मुँस्याँ, चुइ छाबै औदिबै चिनुमैं खैले लल् खाँइ?” चु ताँइ लमा चमैं न्होंरि आक्ह्रि।
छतमा तारे ङ्यो ताँनइ मोंड आउल्लेन् प्रभुए चारबै ह्वे ङ्योए मोंडउँइँले चारल् पिंम्। झाइले खीउँइँले योंबै ह्वेइ लमा प्रभुजी अथवा पबित्र प्ल्हजी ङ्योलाइ झन् झन् खी धोंले चारब लदै बोम्।
तलेबिस्याँ ङिइ योंबै तिस्याँबै च्युगुथिरि दुःखइ ङिए ल्हागिर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह नेरो थेबै मान योंबै के लइन मुँ।
“मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले ह्वे चाररिगे” बिसि परमेश्वरजी बिइ। येशू ख्रीष्टए लिउँइँले परमेश्वरए चारबै ह्वे कति थेब् मुँ बिब ङिइ सेरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए ह्वे ङिए खोंर चारल् पिंइमुँ।
ओ, परमेश्वरए च्हए फिर बिश्वास लब्मैं! क्हेमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ बिसि पक्का था सेरिगे बिसि ङइ चु प्ह्रिछ्या क्हेमैंलाइ प्ह्रिब् ग।