4 ह्रोंसए फिर तखबै ताँन् ताँमैं था सेसि येशू ओंसों खसि चमैंने “क्हेमैंइ खाबलाइ म्हैरिल?” बिसि ङ्योएमा।
सेनामैं ङए बिरोधर कारग्यु तखलेया, ङए सैं ङ्हिंरिब् आरे। ङए बिरोधर लडें तलेया ङ परमेश्वरए फिर भर थेंब्मुँ।
ङए बिरोधर ङए कारग्युले राबै हजार च्यु शत्तुरमैंने या ङ ङ्हिंरिब् आरे।
खाबज्यै आल्हालैया दुष्ट म्हि न्हेयाम्, दिलेया ठिक के लबै म्हिमैं बिस्याँ सिंह धोंले आङ्हिंल्ले टिरिम्।
च त्हे ओंनोंन् खीजी ह्रोंसए चेलामैंने ह्रोंसइ नोल् त्हुबै दुःखए बारेर बिबर होंइ। “ङ यरूशलेम ह्याल् त्हुम्, धै चिबनाँब्मैं, ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंउँइँले ल्हें दुःख योसि सिल् त्हुम्। दिलेया सोंरोंर ङ सोगों तसि खब्मुँ।”
“क्हेमैंइ सेइमुँ, ङ्हिरो लिउँइँ दुःखने फ्रेबै चाड खमुँ। च त्हेर म्हिमैंइ म्हिए च्ह क्रूसर च्योवाबै ल्हागिर क्हाब्मुँ।”
खेंमैं चब् चरिबै त्हेर येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंए न्होंरि म्हि घ्रिइ ङलाइ क्हाल् पिंब्मुँ।”
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “तिंयाँबै म्हुँइँसर ङए फिर तखबै केमैं म्रोंसि क्हेमैं ताँनइ ङ वाथेंसि ह्याब्मुँ। तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, ‘ङइ क्युछैं सैवाब्मुँ, धै क्युए बगालमैं खन्तोंदोंन् प्हुँयाब्मुँ।’
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
खीजी चु ह्युल पिसि परमेश्वर आबा ङाँर ह्याबै त्हे तखइमुँ बिसि दुःखने फ्रेबै चाडए ओंसोंन् येशूजी था सेल। खीजी ह्युलर मुँबै ह्रोंसए चेलामैंने खोंयोंइ म्हाँया लरिमल, धै लिउँइँ समन् चमैंने म्हाँया लरिइ।
तलेबिस्याँ खीलाइ क्हाल् पिंबै म्हि खीजी ङो सेल् खाँल। छतसि खीजी, “क्हेमैं ताँनन् चोखो आरे,” बिल।
चमैंइ खीने “नासरतथें येशू म्हैलो,” बिइ। येशूजी चमैंने बिइ, “ङम् ङन् ग।” खी क्हाल् पिंबै यहूदा या चमैंने बालुन् रारिल।
खीजी धबै चमैंने “क्हेमैंइ खाब् म्हैरिल?” बिसि ङ्योएमा चमैंइ बिइ, “नासरतथें येशू।”
च लिउँइँ येशूजी तारे ताँन् के लल् खाँइ बिब् सेसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि “ङ क्यु पिइ,” बिइ।
दिलेया क्हेमैंए न्होंरि कतिइ ङए ताँमैं आक्वें।” (खीए फिर बिश्वास आलब्मैं नेरो खीलाइ धोका पिंसि क्हाल् पिंबै म्हि येशूजी ओंसों ओंनोंन् ङो सेल।)
क्हिजी ङने छ्ह योंबै घ्याँ उँइँमिंइ, धै क्हि ङने बालु तसि ङए सैं बेल्ले तोंन् लमिंब्मुँ।’
येशू ख्रीष्टजी खैले दुःख नोल, छलेन क्हेमैंज्यै या दुःख नोल् त्हुलेया नोम् बिबै सैं लद्। तलेबिस्याँ ज्युर दुःख नोबै म्हिमैंइ पाप लब पिवाम्।