38 पिलातसइ येशूने “क्ह्रोंसेंन्बै ताँ तो जा?” बिसि च धबै बैरु त्होंह्यासि येहूदिमैंने बिइ, “ङइ चु म्हिने तोइ छ्याब् योंल् आखाँ।
ह्रोंसइ तोइ लल् आखाँब् म्रोंसि झन् खैला-बैला तम् उ बिब् मैंसि चइ म्हिमैंए उँइँर क्युइ यो ख्रुसि बिइ, “छबिस्याँ चु म्हि सैबै छ्याब् ङए फिर आल्हैदिरिगे। चलाइ सैबै पापए छ्याब् क्हेमैंए फिर्न खरिगे।”
पिलातसइ चमैंने “तले? चइ आछ्याँबै के तो लइमुँ?” बिसि ङ्योएमा चमैं झन थेबै कै तेसि “चलाइ क्रूसर च्योवाद्,” बिइ।
“ङइ चु म्हिने तोइ दोष आयों बिसि ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो चर मुँबै हुलने पिलातसइ,” बिइ।
पिलातस धबै दरबार न्होंर होंइ, धै येशूलाइ हुइसि “क्हि येहूदिमैंए म्रुँ वा?” बिसि ङ्योएइ।
पिलातस धबै बैरु त्होंसि यहूदीमैंने बिइ, “ङइ चने तोइ छ्याब् आयों बिब क्हेमैंज्यै या सेरिगे बिसि ङइ च म्हि क्हेमैं ङाँर बैरु पुइमुँ।”
येशू म्रोंबै तोदोंन् ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो मन्दिर रुँब्मैंइ ओरदै, “च क्रूसर च्योवाद्! च क्रूसर च्योवाद्! बिबर होंइ।” छतमा पिलातसइ चमैंने बिइ, “क्हेमैंइन चु म्हि बोसि क्रूसर च्योवद्। तलेबिस्याँ ङइ चुने तोइ छ्याब् आयोंइमुँ।”
म्हि सिसि धबै सोगों तबै ताँ थेसि चमैं न्होंर्बै को-कोइ बिल्लि लइ। दिलेया अरूमैंइ बिइ, “चु ताँए बारेर क्हिए ताँ धबै ङि थेब्मुँ।”
दिलेया तोइ खोट नेरो तोइ छ्याब् आरेबै क्यु झज धों तसि ख्रीष्टजी को पिंसि क्हेमैंलाइ खामिंइमुँ।