26 चर पत्रुसइ न्हेमें थोवाबै म्हिए ह्रजे म्हजे घ्रि मुँल। च ख्रो पिंबै खेगि क्रथेए केब्छैंमैं न्होंर्बै घ्रि मुँल। चइ पत्रुसने बिइ, “ङइ क्हिलाइ चने बालु बगैंचार म्रोंइ आङिं वा?”
क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंबै म्हिलाइ खोंयोंन् बिलै ताँनइ म्हाँदिम्, दिलेया स्योलिबै ताँ पोंबै म्हिलाइ खाबज्यै आक्वें।
तिस्याँदे लिउँइँ चर मुँबै म्हिमैं पत्रुस ङाँर खसि बिइ, “क्ह्रोंसेंन, क्हि या चमैं न्होंर्बै घ्रि ग, तलेबिस्याँ क्हिइ पोंबै ताँउँइँलेन् था सेम्।”
तिस्याँदे लिउँइँ अर्को म्हि घ्रिइ चलाइ म्रोंसि बिइ, “क्हि या चमैं न्होंर्बै आङिं वा?” दिलेया पत्रुसइ चने या “अहँ, ङ चए थु आङिं,” बिइ।
चु ताँ बिल् खाँसि येशू ह्रोंसए चेलामैंने बालु किद्रोन बिबै खोल्सए क्योंजार्बै बगैंचार ह्याइ।
सिमोन पत्रुसइ ह्रोंसए सेलाँ (तरवार) ट्हुइसि ख्रो पिंबै खेगि क्रथेए केब्छैंलाइ प्रिंमा चए क्योलोउँइँबै न्हेमें च्वाट्टले प्योथोवाइ। च केब्छैंए मिं माल्खस मुँल।