17 झाइले म्रार टिबै च्हमिरिइ पत्रुसने बिइ, “क्हि या च म्हिए चेलामैं न्होंर्बै घ्रि आङिं वा?” पत्रुसइ “ङ आङिं,” बिइ।
पत्रुसइ खीने बिइ, “क्हिए फिर दुःख तमा ताँनइ क्हि पिवालेया ङइ खोंयोंइ या क्हिलाइ पिरिब् आरे।”
च त्हेर्न म्हिमैंइ येशू क्हासि ख्रो पिंबै खेगि क्रथेए धिंर बोइ, पत्रुस बिस्याँ दे ह्रेंगोउँइँलेन् खीए लिलि लिलि ह्याइ।
दिलेया पत्रुस म्रा बैरुन् रारिल। च ख्रो पिंबै खेगि क्रथेइ ङो सेबै चेला बैरु त्होंसि म्रार टिबै च्हमिरिने बिसि पत्रुस न्होंर पखइ।
सिमोन पत्रुस रासि मि त्हेरिल। चर्बै म्हिमैंइ चने बिइ, “क्हि या चए चेलामैं न्होंर्बै घ्रि आङिं वा?” चइ “अँहँ, ङ आङिं,” बिइ।
चमैंइ खीने “नासरतथें येशू म्हैलो,” बिइ। येशूजी चमैंने बिइ, “ङम् ङन् ग।” खी क्हाल् पिंबै यहूदा या चमैंने बालुन् रारिल।
येशूजी बिइ, “ङइ क्हेमैंने तलन् बिल् खाँइ, ङम् ङन् ग। छतसि क्हेमैंइ ङलाइ म्हैब् ग बिस्याँ चु म्हिमैंलाइ ह्याल् पिंन्।”
चमैंइ चल् खाँबै लिउँइँ येशूजी सिमोन पत्रुसने “ओ यूहन्नाए च्ह सिमोन, क्हिइ ङने चुमैंइ भन्दा ल्हें म्हाँया लम्मा?” बिमा चइ खीने बिइ, “अँ प्रभु, ङइ क्हिलाइ म्हाँया लम् बिब क्हिजी सेइमुँ।” खीजी चने बिइ, “छ बिस्याँ ङए क्यु झजमैं चल् पिंन्।”
पत्रुसइ म्रा ह्रामा रोदा मिं मुँबै केब्स्यो म्रा थोंबर खइ।