1 चु ताँ बिल् खाँसि येशू ह्रोंसए चेलामैंने बालु किद्रोन बिबै खोल्सए क्योंजार्बै बगैंचार ह्याइ।
याहवेह परमेश्वरजी अदनए बगैंचा ङ्ह्योबर नेरो ताब स्युइब लबै ल्हागिर म्हि चर बोसि थेंमिंइ।
छतसि “सउँइँलेन् च बनेल, च सर्न के लरिगे” बिसि याहवेह परमेश्वरजी अदनए बगैंचाउँइँले चलाइ तेवाइ।
च्हौ बिसि खेंमैं भजन घ्रि प्रिंसि जैतून कोंउँइँ ह्याइ।
झाइले येशू चेलामैंने बालु गेतसमनि बिबै बगैंचार ह्यासि “ङ दे क्याइ ह्यासि प्राथना लमुँ। क्हेमैं चुर्न टिरिद् ओ,” बिइ।
झाइले खेंमैं भजन घ्रि प्रिंसि जैतून बिबै कोंउँइँ ह्याइ।
च लिउँइँ खेंमैं गेतसमनि बिबै बगैंचार ह्यासि खीजी ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “ङइ प्राथना लरिन् समा क्हेमैं चुर्न टिरिद् ओ।”
रेद्, ह्याले। ङ्ह्योद्! ङलाइ धोका पिंसि क्हाल् पिंबै म्हि फेखइ।”
दिलेया ङइ आबाने म्हाँया लम् बिब ह्युलर्बै म्हिमैंइ सेरिगे बिसि आबाजी ङने लद् बिबै केमैं ङ लरिमुँ। “रेद्, ङ्यो छुइले ह्याले।”
चर पत्रुसइ न्हेमें थोवाबै म्हिए ह्रजे म्हजे घ्रि मुँल। च ख्रो पिंबै खेगि क्रथेए केब्छैंमैं न्होंर्बै घ्रि मुँल। चइ पत्रुसने बिइ, “ङइ क्हिलाइ चने बालु बगैंचार म्रोंइ आङिं वा?”
चइ पावलए फगि किंसि ह्रोंसए यो प्हले फैसि बिइ, “‘चु फगिए क्ल्हे यरूशलेमर ह्याइ बिस्याँ चर्बै यहूदीमैंइ चलाइ छलेना फैसि अरू ह्रेंमैंए योर पिंवाब्मुँ,’ बिसि पबित्र प्ल्हजी बिइमुँ।”