4 क्हिजी ङने लद् बिसि पिंबै के खाँन् लसि चु ह्युलर क्हि कति थेब मुँ बिसि उँइँमिंइमुँ।
ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘खी अपराधिमैं धोंबन् तइ’ बिसि प्ह्रिबै ताँ ङए छ्हर पूरा तलन् त्हुम्। क्ह्रोंसेंन ङए बारेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तसिन् मुँ।”
छतसि, ओ आबा, क्हिए मिंए थेबै मान तल् पिंन्।” बिबै तोदोंन् “ङए मिंए मान ङइ तल् पिंइँमुँ, धबै तल् पिंब्मुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
क्हेमैंइ ङए मिंर तो ह्रिलैया च्हउँइँले आबाए मान तरिगे बिसि क्हेमैंइ ह्रिबै सैमैं ङइ पूरा लमिंब्मुँ।
दिलेया ङइ आबाने म्हाँया लम् बिब ह्युलर्बै म्हिमैंइ सेरिगे बिसि आबाजी ङने लद् बिबै केमैं ङ लरिमुँ। “रेद्, ङ्यो छुइले ह्याले।”
ङए आबाए ताँमैं ङिंसि खीए म्हाँयार ङ टिरिब् धोंले क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँमैं ङिंइ बिस्याँ क्हेमैं ङए म्हाँयार टिरिब्मुँ।
च लिउँइँ येशूजी तारे ताँन् के लल् खाँइ बिब् सेसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि “ङ क्यु पिइ,” बिइ।
झाइले येशूजी प्हा क्युँ थुँसि बिइ, “तारे ङए के खाँयाँइ!” च्हौ बिसि क्र कुरसि खीजी सो पिवाइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङलाइ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाजी बिब् ङिंब नेरो खीजी पिंबै के खाँन् लबन् ङए चबै सै ग।
“दिलेया यूहन्नाइ पिंबै ग्वाइ भन्दा ङए बारेर थेबै ग्वाइ मुँ। तलेबिस्याँ आबाजी ङने तो केमैं पूरा लबर पिंइँमुँ, च केमैं ङइ लरिइमुँ, धै आबाजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि च केमैंइ ङए बारेर ग्वाइ पिंरिइमुँ।
येशूजी बिइ, “चुज्यै पाप आल, चुए आबा-आमाज्यै पाप आल। चु कनउँइँले परमेश्वरए थेबै केमैं म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि चु म्हि कन तब् ग।
दिलेया ङइ ह्रोंसए छ्ह ह्रोंसए ल्हागिर तोइ सैइ आमैं। बरु परमेश्वरजी म्हिमैंए फिर दयाम्हाँया लबै बारेर सैं तोंबै ग्वाइ बिप्रबर प्रभु येशूजी पिंबै के ङइ ताँन् लल् खाँरिगे बिब् मत्त्रे ङइ मैंम्।
ङए छ्हर खैतबै दुःख तलेया ङइ सैदिइ। धै ङइ लल् त्हुबै के छेनाले लइ। छले ङए फिर खैतबै दुःख तलेया ङइ बिश्वास लब आपि।