15 क्हिजी चमैं चु ह्युलउँइँले बोमिंन् बिसि ङ यो छ्युँ आल। दिलेया दुष्टउँइँले जोगेमिंन् बिसि ङ यो छ्युँ लम्।
ङलाइ ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंबै स्वर्गदूतइ चुमैंए फिर आशिक पिंरिगे! चु कोलोमैंने ङए बाज्यु अब्राहाम, ङए आबा इसहाक नेरो ङए मिं आम्हरिगे। पृथ्बीर चुमैंल ल्हें-ल्हें सन्तानमैं तरिगे।”
क्हिलाइ न्होह्रों लबै तोन्दोंरि सैमैंउँइँले याहवेहजी जोगेमिंब्मुँ; खीजी क्हिए सोए रक्षा लमिंब्मुँ।
“ङ सियास्याँ क्हिलाइ तो फायदा तमुँ? ङ क्रोंर ह्यामा क्हिलाइ तो फायदा तमुँ? स त्हुलइ क्हिलाइ थेब् लम् रो वा? क्हि भर लल् खाँबै परमेश्वर ग बिसि स त्हुलइ क्हिए बयन लम् रो वा?
क्हेमैंइ पोंबै ताँमैंर ‘ङिंब् मुँस्याँ ङिंबन् बिदु, आङिंब् मुँस्याँ आङिंबन् बिद्।’ चु भन्दा ल्हें दुष्टउँइँले खम्।
ङिलाइ पापर च्होल् आपिंनु, दुष्टउँइँले जोगेमिंनु। [तलेबिस्याँ ग्याल्स, शक्ति नेरो थेबै मान खोंयोंइ बिले क्हिलन् ग। आमेन।]
ङिए पाप क्षमा लमिंनु, तलेबिस्याँ ङिए फिर आछ्याँबै के लब्मैंलाइ ङिज्यै या ङि क्षमा लम्। ङि सैदिल् आखाँबै जाँजर च्होंल् आपिंनु।’”
दिलेया क्हिए बिश्वास आम्हरिगे बिसि ङइ क्हिए ल्हागिर प्राथना लइ। छतसि क्हि धबै ङ ङाँइन एखब्मुँ, क्हिए सैं ङ ङाँइ एबै लिउँइँ ह्रोंसए आघें अलिमैंए सैं भोंब् लमिंन्।”
चु जुगर्बै आछ्याँबै शक्तिउँइँले ङ्योलाइ फ्रेमिंबै ल्हागिर येशू ख्रीष्टजी ङ्योए आछ्याँबै केए सजैं नोइ। ङ्योए परमेश्वर आबाए सैंर मैंब् धोंले खीजी ह्रोंसलाइन ङ्योए ल्हागिर सुम्पिदिइ।
दिलेया प्रभु येशू भर पर्दिब् मुँ। खीजी क्हेमैंए सैं भोंब् लमिंब्मुँ धै दुष्टउँइँले जोगेमिंब्मुँ।
छले ङइ लबै केमैं खीए उँइँर ठिक ठर्दिबइले खीजी ङए ल्हागिर थेबै क्रेगि थेंइमुँ। छेनाले निसाफ लबै प्रभुजी च त्हिंइर च क्रेगि ङलाइ पिंब्मुँ - ङलाइ मत्त्रे आङिं, दिलेया प्रभुलाइ म्हाँया लसि खी युबै त्हिंइए घ्याँ ङ्ह्योरिब्मैं ताँनलाइ खीजी च क्रेगि पिंब्मुँ।
परमेश्वरए प्हसेमैं खाबज्यै खोंयोंइ पाप लरिब आरे बिसि ङ्योइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए च्हजी चलाइ जोगेथेंम्, छतसि दुष्टइ चलाइ छुइल् आखाँ।
ङ्योइ चु ताँ या सेइमुँ: चु ह्युलर्बै म्हिमैं दुष्टए न्होंर मुँ, ङ्यो बिस्याँ परमेश्वरए म्हिमैं ग।