12 “ङइ क्हेमैंने बिल् त्हुबै ताँ ल्हेन् मुँ, दिलेया च ताँमैं तोगो क्हेमैंइ सैदिल् आखाँ।
म्हिमैंइ क्होन् समा येशूजी चमैंने छाबै ल्हें अहान् झोंसि ताँ बिमिंइ।
तारे चु ह्युलर्बै म्रुँ खसिन् मुँ। छतसि ङ क्हेमैंने ल्हें पोंरिब् आरे। चइ ङए फिर तोइ लल् आखाँ।
तारेसेरो ङइ क्हेमैंने केब्छैं आबि, तलेबिस्याँ क्ल्हेइ तो लम् बिसि केब्छैंइ था आसे। दिलेया ङइ क्हेमैंने थु बिइमुँ, तलेबिस्याँ ङए आबाउँइँले थेबै तोन्दोंरि ताँ ङइ क्हेमैंने बिमिंइँमुँ।
परमेश्वरए निसाफ खैबै तम् बिसि खीजी म्हिमैंने उँइँमिंब्मुँ। तलेबिस्याँ चु ह्युलर्बै म्रुँ दोषि ठर्दिल् खाँइमुँ।
दिलेया क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लोमिंबै पबित्र प्ल्ह युब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ताँन् क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंब्मुँ। खीजी ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले आपों। खीजी तो ताँ थेमुँ चन् पोंब्मुँ, धै लिउँइँ तखबै ताँमैं क्हेमैंने बिमिंब्मुँ।
येशूजी ल्हें दुःख नोबै लिउँइँ खीजी “ङ सोगों मुँ” बिसि खाबज्यै या थोल् आखाँबै ल्हें थेबै प्रमाणउँइँले चमैंए उँइँर उँइँमिंइ। प्लिच्यु त्हिंइ समा खी चमैं ङाँर म्रोंखब्रें लइ धै परमेश्वरए ग्याल्सए ताँ चमैंने बिमिंइ।