9 “आबाजी ङने खैले म्हाँया लइमुँ, ङज्यै या क्हेमैंने छाबन् म्हाँया लइमुँ। छतसि क्हेमैं ङए म्हाँयार टिरिद्।
ङए सैं तोंब् धोंलेन क्हेमैं या बेल्ले सैं तोंरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँ बिइमुँ।
ह्रोंसए थुमैंए ल्हागिर ह्रोंसै ज्यु पिंब् भन्दा थेबै म्हाँया अरू तोइ आरे।
क्हिजी ङने खैबै म्हाँया लइमुँ, छाबन् म्हाँया चमैंने या तरिगे, धै ङ चमैंने बालु तरिगे बिसि ङइ क्हिए मिं चुमैंलाइ सेल् पिंइमुँ, अझै सेल् पिंरिब्मुँ।”
परमेश्वर आबाजी खीए च्हलाइ म्हाँया लम्, छतसि तोन्दोंरि सै खीए योर्न पिंइमुँ।
धै ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबै ताँन् म्हिमैंने बालुन् तमा खीजी ङ्योए फिर लबै म्हाँया कति प्ल्हाब, कति ह्रिंब, कति नुब, कति गैरु मुँन बिबै ताँ क्हेमैंइ क्होल् खाँरिगे।
ओ ङइ खोबै कोलोमैं, ख्रीष्ट युमा ङ्यो भोंब तरिगे, धै खी युबै त्हिंइर खीए उँइँर ङ्यो फापिल् आत्हुरिगे बिसि खीनेन् घ्रिन् तसि प्रद्।
दिलेया ओ ङए खोबै थुमैं, क्हेमैं बिस्याँ ह्रोंसइ लबै पबित्र बिश्वासर भोंसि ततै ह्याद्, धै पबित्र प्ल्हए शक्तिउँइँले प्राथना लद्।
येशू ख्रीष्ट क्ह्रोंसेंन्बै भर लल् खाबै साक्षि मुँ, सिबउँइँले खी ताँन् भन्दा ओंसों सोगों तल, खी पृथ्बीर्बै म्रुँमैंए क्ल्हे ग। प्रभु येशूजी ङ्योलाइ म्हाँया लम्। खी सिमिंसि खीए कोउँइँले ङ्यो पापउँइँले फ्रेमिंइमुँ।