3 ङइ क्हेमैंने बिबै ताँमैंउँइँले क्हेमैं ओंसोंन् चोखो तल् खाँइमुँ।
येशूजी चने बिइ, “ख्रुल् खाँबै म्हिला प्हले मत्त्रे ख्रुल् त्हुम्, चए अरू ज्यु ताँन् चोखो मुँ। क्हेमैं चोखो मुँ, दिलेया ताँनन् आङिं।”
ङने मुँबै हाँगमैं न्होंरि रोमैं आरोबै हाँग खीजी छाँडेब्मुँ। धै रोमैं रोबै हाँगमैं बिस्याँ अझै ल्हें रोमैं रोरिगे बिसि खीजी छिमल्दिब्मुँ।
क्हिए ताँ क्ह्रोंसेंन्ब ग। छतसि क्हिए क्ह्रोंसेंन्बै ताँउँइँले चमैं क्हिए पबित्र म्हिमैं लमिंन्।
चमैं क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र म्हिमैं तरिगे बिसि ङ चमैंए ल्हागिर ह्रोंसलाइ पबित्र लम्।
बिश्वासीमैंलाइ पबित्र लबर ख्रीष्टजी ह्रोंसए बचनउँइँले नेरो क्युइ ख्रुसि चोखो लमिंइ।
क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वर म्हाँदिसि ह्रोंसलाइ चोखो लबइले, ह्रोंसए आघें अलिलाइ आफेलनाले म्हाँया लद्, धै घ्रिइ घ्रिलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लद्,