25 दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
चमैंइ ङने छेरन् ङ्हाँबै ताँमैं पोंइमुँ, धै तोन् तोर्न चमैं ङए फिर ह्वाखम्।
तोन् तोर्न ङए बिरोध लबै शत्तुरमैं ङ म्रोंसि सैं तोंल् आयोंरिगे, धै तोन् तोर्न ङलाइ हेल् लब्मैंइ मि स्युरसि ङलाइ प्ह्रल् आयोंरिगे।
तोन् तोर्न ङलाइ आखोब्मैं ङए क्रप्होमैं भन्दा ल्हें मुँ; तोन् तोर्न ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ; चमैंइ ङ सैल् म्हैम्। ङइ आलुडिबै सैमैं या चमैंइ खैले बिलेया पिंन् बिम्।
छलेन ङए थुलाइ ङइ तोइ न्होह्रों लस्याँ, धै ङए शत्तुरलाइ ङइ फाक्कर्न लुडिस्याँ
नब् छब्मैं सल् लद्, सियाब्मैं सोंगों लद्, कोर खब्मैं सल् लद् धै मोंमैं ल्हावाद्। क्हेमैंइ परमेश्वरए आशिक छलेन् योंइ, छतसि अरू म्हिमैंलाज्यै या छलेन् पिंन्।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
येशूजी चमैंने बिइ, “‘ङइ बिमुँ, क्हेमैं देउतमैं ग,’ बिसि क्हेमैंए ठिमर आप्ह्रिइमुँ वा?
“ङइ क्हेमैं ताँनए बारेर बिब् आङिं। ङइ त्हाँबै म्हि ङइ सेमुँ। दिलेया ‘ङए क्हें चबै म्हिइ ङए फिर प्हलेइ ह्याँइ’ दिलेया ठिमर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि छ तब् ग।
“खीए ह्रिब घ्रि या चोयाब् आरे।” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि छ तब् ग।
ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।
दिलेया परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि येशू ख्रीष्टउँइँले ताँन् म्हिलाइ छलेन् ठिक ठर्दिमिंइमुँ।
क्हेमैंलाइ थेब् लबै ल्हागिर ह्रोंसलाइन च्योंब् लसि येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ क्हेमैंने छलेन् बिमिंमा ङइ पाप लइ वा?
छतसि ङइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरए दयाम्हाँयाए फिर भर लम्, तलेबिस्याँ ठिम म्हाँदिसि म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिल् खाँम् बिस्याँ ख्रीष्ट फाक्कर्न सिइ!”
ङिइ खाबलैया छलेन् तोइ आचल, खाबलै खर्ज आतरिगे बिसि ङिइ त्हिंयाँ म्हुँइँस के लमल।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।