11 ङए सैं तोंब् धोंलेन क्हेमैं या बेल्ले सैं तोंरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँ बिइमुँ।
झाइले छोबै क्यु साँडे सैसि भत्यार लसि ङ्यो बेल्ले सैं तोंदै चले।
तिंयाँ ङ्योइ भत्यार लसि बेल्ले सैं तोंल् त्हुम्। तलेबिस्याँ क्हिए अलि सियाल, सोसि खइ, म्हयालेया योंइ।’”
म्हयाबै क्यु योंबै लिउँइँ च क्ल्हे बेल्ले सैं तोंसि क्यु काँधर तेंसि प्ह्रोंर पखम्।
च मुइ योंबै लिउँइँ ह्रोंसए थुमैं नेरो ङ्हेब्-ट्हुब्मैं हुइसि ‘ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ, क्हेमैं या सैं तोंन्। तलेबिस्याँ ङए म्हयाबै मुइ योंइ,’ बिसि चइ बिब्मुँ।
तोगो समा ङए मिंरि क्हेमैंइ आबाने तोइ आह्रिइमुँ। तारे ह्रिद् क्हेमैंइ योंब्मुँ। झाइले क्हेमैं बेल्ले सैं तोंल् योंब्मुँ।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
“तारे ङ क्हि ङाँर खसिन् मुँ, दिलेया चमैंए सैं ङइ पिंथेंबै आनन्दइ प्लिंरिगे बिसि ह्युलर मुँमा ङइ चु ताँमैं बिइमुँ।
खाब्ने बालु प्ह्रेंस्यो मुँ, चन् प्ह्रेंरो ग। प्ह्रेंरोए थु प्ह्रेंरो ङाँर रासि खीए कै थेसि बेल्ले सैं तोंम्। छतसि ङ बेल्ले सैं तोंइँमुँ।
छतसि पबित्र प्ल्हए शक्तिजी क्हेमैंए आशा बडिमिंरिगे बिसि क्ह्रोंसेंन्बै आशा पिंबै परमेश्वरए फिर क्हेमैंइ बिश्वास लबइले क्हेमैंइ सैं तोंसि छिं ङ्हाँल् योंरिगे।
ङिइ क्हेमैंलाइ “छाबै बिश्वास ललन् त्हुम्” बिसि कर आल्हैदि, तलेबिस्याँ क्हेमैं ह्रोंसन् बिश्वासर भोंब तइमुँ। बरु क्हेमैंए सैं तोंन् लमिंबै ल्हागिर ङि क्हेमैंने क्ह्रिसि के लबै सैं मुँ।
प्हाइ आम्हेरद्, तलेबिस्याँ च म्हिए सैं न्होवाबै सै ग। बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि खीए न्होंर टिद्।
च ताँ क्ह्रोंसेंन ङइ सेइमुँ: क्हेमैंए बिश्वास भोंसि ततै ह्यासि क्हेमैं सैं तोंन् लबर ङ अझै सोम्।
खोंयोंन् बिलै सैं तोंरिद्।
क्हेमैंइ येशू ख्रीष्टलाइ खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, दिलेया खीलाइ म्हाँया लरिइमुँ। खीलाइ तोगो आम्रोंलेया खीए फिर बिश्वास लइमुँ। धै बेल्ले सैं तोंरिइमुँ,
छतसि ङ्यो ताँन् बेल्ले सैं तोंल् योंरिगे बिसि क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ चु ताँ प्ह्रिइमुँ।
ङइ क्हेमैंलाइ प्ह्रिल् त्हुबै ताँमैं ल्हेन् मुँ, दिलेया तोगो तोन्दोंरि ताँमैं प्ह्रिदा आङ्हाँ। बरु ङ्यो बेल्ले तोंल् योंरिगे बिसि क्हेमैंनेन् त्होसि ताँ लबै सैं ङल् मुँ।