23 येशूजी चने बिइ, “खाबइ ङलाइ म्हाँया लमुँ, चइ ङए ताँ ङिंमुँ, धै ङए आबाजी चलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले आबा नेरो ङ च ङाँर युसि चने बालु टिब्मुँ।
धबै परमेश्वरजी बिइ, “तारे म्हि ङ्यो धोंन् तब ङ्यो धोंन् ब्योंब बनेले। चमैंइ मा ङ्युँइर्बै ताँगमैं, मुर्बै नमेंमैं, धिंर न्हबै खेदोमैं, क्ह्योंर्बै खेदोमैं नेरो सर प्रबै ताँन् सैमैं फिर क्ल्हे लरिगे।”
छतसि खो, ङ्यो क्युरु ह्यासि चमैंइ घ्रिइ पोंबै क्युइ घ्रिइ आक्हिरिगे बिसि चमैंए क्युइ खलबल लवाले।”
ओ प्रभु, पुस्ताउँइँले पुस्ता समा ङिए टिबै क्ल्ह्यो क्हि तमिंइमुँ।
ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरने ग्वार ह्रिबै म्हि तोन्दोंरि लल् खाँबै परमेश्वरए छरि न्होंर टिरिब्मुँ।
आबा नेरो ङ घ्रिन् ग।”
“क्हेमैंइ ङलाइ म्हाँया लम् बिस्याँ ङइ बिबै ताँमैं या ङिंब्मुँ।
खी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लोमिंबै पबित्र प्ल्ह ग। ह्युलर्बै म्हिमैंइ खीलाइ आक्वें, तलेबिस्याँ ह्युलर्बै म्हिमैंइ खी म्रोंइ आम्रोंइमुँ, सेइ आसेइमुँ। दिलेया क्हेमैंमि खीलाइ सेइमुँ। तलेबिस्या खी क्हेमैंने बालुन् टिमुँ, धै खी क्हेमैंनेन् तरिब्मुँ।
ङइ बिबै ताँ ङिंब्मैं ङलाइ म्हाँया लब्मैं ग। धै ङलाइ म्हाँया लब्मैंने ङए आबाजी म्हाँया लब्मुँ। ङज्यै या चमैंलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले ङ चमैं ङाँर म्रोंयुब्मुँ।”
ङलाइ म्हाँया आलब्मैंइ ङए ताँ आङिं। क्हेमैंइ थेरिबै ताँ ङल् आङिं, ङ कुल्मिंबै आबाल् ग।
ङए आबाए ताँमैं ङिंसि खीए म्हाँयार ङ टिरिब् धोंले क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँमैं ङिंइ बिस्याँ क्हेमैं ङए म्हाँयार टिरिब्मुँ।
तलेबिस्याँ आबाजी क्हेमैंने म्हाँया लम्। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङलाइ म्हाँया लइमुँ, धै ङ परमेश्वर आबाउँइँले युब् ग बिसि क्वेंइमुँ।
ङए ज्यु चब्मैं नेरो ङए को थुँब्मैं ङने तरिम्, धै ङ चमैंने बालु तरिम्।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, ङइ बिबै ताँ ङिंब्मैं खोंयोंइ सिल् त्हुरिब् आरे।”
यहूदी चिबनाँब्मैंइ खीने बिइ, “क्हि मोंइ स्याइमुँ बिसि ङिइ तोगो छेनाले था सेइ! ङिए खे अब्राहाम सियाइ, धै अगमबक्तामैं या सियाइ, दिलेया क्हि बिस्याँ ‘ङइ बिब् ङिंब्मैं खोंयोंइ सिल् त्हुरिब् आरे बिमुँ।’
ङ्यो परमेश्वर टिबै क्ल्ह्यो तबइले ङ्योइ कु म्हाँदिल् खाँम्मा? आखाँ! तलेबिस्याँ ङ्योए ज्यु क्ह्रोंसेंन खोंयोंइ तरिबै परमेश्वर टिबै क्ल्ह्यो ग। परमेश्वरजी ङ्योए बारेर छ बिइमुँ: “ङए म्हिमैंने ङ टिब्मुँ, झाइले चमैंने प्रब्मुँ। ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ, झाइले चमैं ङए म्हिमैं तब्मुँ।”
छलसि क्हेमैंइ प्रभु येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लमा क्हेमैंए सैंर खी बास लरिगे। झाइले सिं धुँए जर च्योंब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया बडिदै ह्यारिगे, धै जगए फिर धिं बनेब् धोंले क्हेमैंए म्हाँया भोंब् तरिगे।
छतसि क्हेमैंइ ओंसों ओनोंन् थेबै ताँ सैं न्होंर थेंरिद्। क्हेमैंइ च ताँ सैं न्होंर थेंइ बिस्याँ क्हेमैं च्ह नेरो आबाने घ्रिन् तसि खोंयोंन् बिलै बालुन् टिब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरजी बिबै ताँ ङिंबै म्हिइ क्ह्रोंसेंन्लेन् परमेश्वरलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लम्। छले ङिंइबिस्याँ परमेश्वर ङ्योने मुँ बिसि पक्का था सेम्।
दिलेया ओ ङइ खोबै कोलोमैं, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं ग। क्हेमैंने मुँबै पबित्र प्ल्ह ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलबै म्हिमैंने मुँबै प्ल्ह भन्दा थेबै शक्ति मुँबै प्ल्ह ग। छतसि क्हेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ट्होवाइमुँ।
ङ्योइ क्ह्रोसेंन्लेन् परमेश्वरलाइ म्हाँया लम् बिस्याँ खीजी बिबै ताँमैं ङ्योइ ङिंम्। धै खीए ताँ म्हाँदिबर ङ्योलाइ ल्हें गारो आरे।
च म्हाँया तो जा बिस्याँ खीजी बिब् धोंले ङ्योइ प्रब् ग। खीजी तो बिइ बिस्याँ क्हेमैंइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लल् त्हम्। च ताँ क्हेमैंइ ओंसों ओनोंन् थेइमुँ।
ङइ च सहरर मन्दिर आम्रों, तलेबिस्याँ चर्बै मन्दिर ताँन् भन्दा थेबै शक्ति मुँबै याहवेह परमेश्वर नेरो क्यु च्हज ग।
धै राजगद्दिउँइँले थेबै कैले छ बिब ङइ थेइ, “तारे परमेश्वर म्हिमैंने टिब्मुँ, झाइले चमैं खीए म्हिमैं तब्मुँ। परमेश्वर खीन् चमैंने तब्मुँ, धै खी चमैंए परमेश्वर तब्मुँ।
तारे पिरु चर खोंयोंइ सराप तरिब आरे। परमेश्वर नेरो क्यु च्हज क्हुँबै राजगद्दि च सहर न्होंर तब्मुँ। झाइले खीए के लब्मैंइ खीए मिं क्वेसि खीलाइ फ्योब्मुँ।