18 “ङइ क्हेमैं आबा आरेब्मैं धोंले पिथेंरिब् आरे। ङ धबै क्हेमैं ङाँर युब्मुँ।
न्ह क्रों मि क्रोंले ङ छ्याब् आरेबै छ्ह थोब्मुँ। ङ ङाँर क्हि खोंयों युमुँ? छ्याँबै बानि ब्योर लसि ङ ह्रोंसए धिंर छ्ह थोब्मुँ।
मिछु खैबै खोल्सर प्रल् त्हुलेया ङ तो सैने या ङ्हिंरिब् आरे, तलेबिस्याँ क्हि ङने बालु मुँ; क्हिए तुँबै प्हरे नेरो ह्वाबै प्हरेइ ङए रक्षा लम्।
तलेबिस्याँ खनिर म्हि ङ्हिदे सोंदे ङए मिंर खागु तमुँ, चमैंए म्हाँजोरि ङ तब्मुँ।”
झाइले ङइ क्हेमैंने ल्हैदिबै आलसि आतबै ताँन् केमैं लद् बिसि चमैंलाइ लोमिंन्। थेद्! ह्युल नुयाबै त्हिंइ समा ङ खोंयोंन् बिलै क्हेमैंने बालुन् तब्मुँ।”
झाइले ङ आबाने यो छ्युँ लब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ङाँर अर्को ल्होमिंबै थु कुलब्मुँ। धै खी क्हेमैंने खोंयोंन् बिलै तरिब्मुँ।
ङ ह्यासि क्हेमैंए ल्हागिर क्ल्ह्यो तयार लल् खाँबै लिउँइँ ङ धबै युब्मुँ, धै क्हेमैं ङ ङाँर बोयाब्मुँ। झाइले ङ टिबै क्ल्ह्योर क्हेमैं या टिल् योंब्मुँ।
“तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे, झाइले तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ धबै ङ म्रोंब्मुँ।”
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
परमेश्वरजी ङ्योलाइ म्हाँया लइमुँ धै खीए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योलाइ थेबै आशा नेरो सैं क्होल् लबै भों पिंइमुँ। धै ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्ट नेरो ङ्योए परमेश्वर आबाजी
तलेबिस्याँ खीजी ह्रोंसजीन् थेबै दुःख नोल् त्हुइ दिलेया दुःखलाइ खीजी ट्होवाइ, छतसि दुःख तब्मैंलाइ खीजी ल्होमिंल् खाँम्।