15 “क्हेमैंइ ङलाइ म्हाँया लम् बिस्याँ ङइ बिबै ताँमैं या ङिंब्मुँ।
“खाबइ ङ भन्दा ह्रोंसए आबा-आमाए म्हाँया ल्हें लमुँ, च ङए म्हि तल् आखाँ। छलेन खाबइ ङ भन्दा ह्रोंसए च्ह-चमिए म्हाँया ल्हें लमुँ च ङए म्हि तल् आखाँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंए आबा क्ह्रोंसेंन परमेश्वरन् ङिंस्याँम् क्हेमैंइ ङने म्हाँया लमल, तलेबिस्याँ ङ परमेश्वरउँइँले युब् ग। ङ ह्रोंसन् युदा ङ्हाँसि युब आङिं, दिलेया परमेश्वरजी ङ कुल्मिंब् ग।
प्रभुलाइ म्हाँया आलबै म्हिइ सराप योंरिगे। ओ प्रभु यु।
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् तमा ज्युर चिनु ललेया आललेया तोइ फायदा आरे। बरु थेबै ताँ तो मुँ बिस्याँ, ङ्यो ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैंइ अरूमैंए फिर म्हाँया लसि चमैंए ल्हागिर छ्याँबै के लल् त्हुम्।
छले ङ्योए प्रभु येशूए फिर म्हाँया लब्मैं ताँनने खोंयोंन् बिलै परमेश्वरए दयाम्हाँया तरिगे।
क्हेमैंइ येशू ख्रीष्टलाइ खोंयोंइ आम्रोंइमुँ, दिलेया खीलाइ म्हाँया लरिइमुँ। खीलाइ तोगो आम्रोंलेया खीए फिर बिश्वास लइमुँ। धै बेल्ले सैं तोंरिइमुँ,
च म्हाँया तो जा बिस्याँ खीजी बिब् धोंले ङ्योइ प्रब् ग। खीजी तो बिइ बिस्याँ क्हेमैंइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लल् त्हम्। च ताँ क्हेमैंइ ओंसों ओनोंन् थेइमुँ।