7 येशूजी चने बिइ, “ङइ तो लरिइमुँ क्हिइ तोगो आक्हो। लिउँइँ बिस्याँ क्हिइ क्होब्मुँ।”
खीए चेलामैंइ ओंसों चु ताँमैं आक्होल। दिलेया येशू सिबउँइँले सोगों तसि स्वर्गर्बै मान योंबै लिउँइँ मत्त्रे खीए बारेर चु ताँ छ्वेर प्ह्रिब् मुँन धै चु केमैं खीए मान लबै ल्हागिरि यरूशलेमथेंमैंइ लना बिसि चमैंइ क्होइ।
छबिमा सिमोन पत्रुसइ खीने “ओ प्रभु, क्हि खनिर ह्यासिन् मुँ?” बिमा। येशूजी बिइ, “तोगो क्हि ङ ह्याबै क्ल्ह्योर ङए लिलि खल् आखाँ। लिउँइँ बिस्याँ क्हि ङए लिलि खब्मुँ।”
खी सिमोन पत्रुस ङाँर खमा चइ खीने बिइ, “प्रभु, क्हिजी ङए प्हले ख्रुमिंब् आ?”
आबाजी ङए मिंर क्हेमैंलाइ ल्होमिंबै पबित्र प्ल्ह कुलमिंब्मुँ। खीजी क्हेमैंलाइ तोन्दोंरि ताँमैं लोमिंब्मुँ। धै ङइ क्हेमैंने ओंसोंन् बिबै ताँन् ताँमैं क्हेमैंलाइ चिमिंब्मुँ।